<Text id=WolLied>
<Author>Wolfram von Eschenbach</Author>
<Title>Lieder</Title>
<Edition>Karl Lachmann, ed. 6th edition. Berlin: Walter de Gruyter & Co.</Edition>
<Date>1200</Date>
<body>
<div0>
<loc><locdoc>WolLied3</locdoc>
<milestone n=3>
<l>Den morgenblic bî wahters sange erkôs</l>
<l>ein froue, dâ si tougen</l>
<l>an ir werden friundes arme lac;</l>
<l>dâ von si . . . . freuden vil verlôs.</l>
<l>des muosen liehtiu ougen</l>
<l>aver nazzen. si sprach "ôwê tac,</l>
<l>wilde und zam daz frewet sich dîn</l>
<l>und siht dich gerne,</l>
<l>wan ich ein. wie sol iz mir ergên!</l>
<l>nu enmac niht langer hie bî mir bestên</l>
<l>mîn vriunt: den jaget von mir dîn schîn."</l>
<l>Der tac mit kraft al durh diu venster dranc.</l>
<l>vil slôze si besluzzen:</l>
<l>daz half niht: des wart in sorge kunt.</l>
<l>diu friundîn den vriunt vast an sich dwanc:</l>
<l>ir ougen diu beguzzen</l>
<l>ir be . . .
