AN ELEGY AND Funeral Oration, ON THE DEATH Of the Reverend RICHARD LINGARD, D. D.
Dean of Lismore, and Publick Professor of Divinity in the University of Dublin.
LONDON, Printed for Benjamin Tooke, and are to be sold at the Ship in St. Pauls Church-yard. M DC LXXI.
On the Death of the Reverend RICHARD LINGARD, D. D. Dean of
Lismore, and publick Professor of Divinity in the Ʋniversity of
Dublin.
ODE.
Oratio Funebris habita in Aula Collegii Trinitatis juxta Dubl. Novem. die decimo tertio, in Exequiis Viri vere Reverendi RICHARDI LINGARDI, S. T. D. & Professoris Pub. necnon Decani Lismorensis.
INtuenti mihi, Auditores, circumfusam hanc Coronam, tot funesti & lugubres undique Vultus occurrunt, adeo Omnia Squalore insolito obsita, it à mortua planè visa sunt, ac si conventum hodiernum habuissemus, non tam ad Sepeliendum Viri Clarissimi Cadaver, quam ad Repraesentandum: Statuarum more, ad illius obrigentes Monumentum. Flevtmus nuper Nonnullorum Funera; at Lingardi obslupescimus Fatum: scilicet si tota Academia unico ictu everteretur & in Collegium Omnium Animarum Transmigraret, lugendum minus esset Iusortunium, & licet ad tantum Funus celebrandum deesset forsitan Orator, minus certè quam nunc desideraretur. Quod ad me attinet, de mortuo Lingardo loquuturus, ipsum morientem refero, elangutscit Lingua, vox haeret faucibus, nil nisi triste sonans & lethale: Sin attonitus minùs extitissem Orator, ipsa tamen deessent verba vel nostris doloribus, vel (quae unica majora sunt) illius meritis partia: neque enim aequum est ut amplius eloquium expectaretis, dum in eternum sileat Lingardus. Jacet ille inter Silentum claustro taciturnus, vocalis nuper Mysta nec minùs Oraculum, quique modo tonitru & fulgure missis de talo vocibus, Numinis instar, eloquutus est; & tam caelesti igne vel intactis corporibus liquefecit Animas, silens eheu! ipsus exanimisque jacet, Fulguris inslar, ipsâ in coruscatione evanescens.
Sed ut eruditius lugeamus, & ut grata Lingardi Manibus fieret Parentatio, attentiùs paulo perpendamus, quot Ʋnico in Viro virtutes amisimus,quot Art [...], & Naturae dotes und cum illo interierunt, quae quanquam infinita poenè sint & majora quam comprehendi poterint, aliquale tamen pietatis erit Indicium illorum vel aemulari Scientiam; idemque de Lingardi Perfectionibus dici potest, quod de divinis solet, quarum cognitionem Omnes expetere debent, licet Nemo unquam sit assequuturus.
Familia oriundus est antiquâ satis, nec ignobili, licet nulla jactitet Stemmata, vel dimidiatas Heroum Imagines, Protoplasto similis qui nullos agnoverat Majores sibimet ipse Origo fuit, & Complementum: Minora Sidera suum mutuantur Splendorem, Sol tantum nativâ gloriâ elucescit, idemque saepe accidit Viris illustrioribus, quod maximis Fluminibus, quorum Fontes saepenumerò ignorantur. Si doctrina verò faceret Heroas, à Patre Semone ortus est, Viro usque adeo erudito ut (si quam Fame fidem adhibeamus) insigniois notae Theologum posteriora haec Saecula non produxere, praeter unicum filium, adeo ut crederemus illum extroduce Theologum, & nasci Professorem.
At quia Piaculum esset quicquam de Lingardo nisi magnum hariolari, aspiciamus illum praeteritis puerilibus annis, grandiore jam aetate provectum, ab Academia exornatum, illamque rursus exornatum, à Cantabrigia ingentes honores referentem, quibus non minores retribuerat, ubi brevissimo temporis intervallo profectu, tanto adolevit ut Scientias universas ita noverit, uti nemo paenè Singulas, utpote qui naturâ, & Artibus usus est similiter liberalibus Dilectissimum hunc Alumnum diu amplectebatur Granta, sed Ignobilium & vulgi Fatum est, nisi in Civitate suâ ignorari, nec nascebatur Lingardus Ephemeridi similis, in usum unius tantum Regionis. Huc igitur accersitur, Ac nescio sanè utrum [Page 6] majores hâc Academia Grantae debentur Gratiae, quod nobis primùm dederit Collegium, vel quod tontum Virum accomodaverit. Ejus enim [...] ope pristino Splendori restituia est Academia, quae vel in Academia quaeteretur. Statuta, mores, pietatem denique antiquam reddidit, noc tantum dissipavit nubes, verùm etiam Orbem Academicum illustravit. Piam etiam collocavit operam in Ecclesiam purificando, Fanatici [...] Sordibus inquinatam. Ingens verè opus! nec minus quam Augaeum Stabulum purgasse, lustare Templa quae aliquando in Stabula conversa sunt. Totos Schismaticorum Exercitus ipse solus stravisse poterat, diraque illa Sectariorum capita, hydras renescentes contudisse, Romae cladem vel ad aras juravit Sacer Hannibal, Alpesque Atramento penetrare potuit Aceto longe edaciore: adeo ut in illo tanta Romae & Genevae ignominia [...] Britanniae gloria occubuerit.
Sic regnavit diu Doctrinae, Ingenii, & Virtutum Princeps, diu & adhuc sine Rivali regnaturus, Insignesque hae Animi dotes tali comitate junctae sunt, ut Charitate ejus mil unquam universum magis, praeter Eruditionem; neque enim opus erat ut ad stabiliendum ejus Imperium, Sultanorum more, suos occideret Fratres.
Quantâ perspicuitate retexit Scholasticorum telas? adeo ut Haereticus unusquisque, Arachnes ad instar, propriis visceribus fatalia sibi fila traxisse videretur; ac si Romani isti Pugiles, ut Romani Gladiatores, intrarent Theatrum, tantùm ut occiderentur. Coram ingenii illius luce evanuerunt tenuia Barbarorum Sophismata, nec amplius subtiles audiunt, nec Angelici, nec Irrefragabiles, Orecula ejus vel à Sera Posteritate memor abuntur, tanquam Numinis verba [...] si cum ipsius Orbis interitu peritura; quique tot divina pandit mysteria semper vigebit, efforebitque semper Scholae perpetuus Dictator.
Cum vero pro Rostris peroraret, quam sacro horrore perculit auditorum me [...] Conciones illae suadentes gratiam. ipsius gratiae instar, placidè quidem traxerunt animum, sed irresistibiliter. Quam coelesti furore caelestia profudit verbo? Mirabile certè est illum non zelo citiùs & pietate, quam febre tabuisse. Occubuit verò tandem hostili morbo adortus, & propriâ Fortitudine proditus, ipsius [...] Fortunâ, quoe divisi Orbis & sui ipsius Viribus labefacta est. Victor [...]er omnes glorias, inter omnia Trophaea defunctus, vel medio in triumpho cogitur sese mortalem meminisse. Sic virescunt flores donec ad summam perveniunt pulchritudinem, & nimto calore exarescunt; mediâ in aetate mortuus Lunam refert, qu [...] nunquam nisi cum plena sit, patitur Eclipsin. Quid mirum jam si Ecclesia rueret cujus Basis facta est cinis, cujus Columna Sepulchrum est? Quicunque transeatis in posterum Viatores ad illius tumulum, sislite pedes, & cognoscite majus publici doloris nunquam extitisse Monumentum quam Ligardi Cadaver: Discite in illius jacere Rogo sui Saeculi delicias & miraculum; Theologorum doctissimum, Amicorum fidelissimum, in quantum denique pateretur humana sors, Virum undequaque consummatum: nec amplius miremini barbara barbarorum Monumenta, miraculorum nomine cohonestantes, sub hoc quippe Marmore miracul [...] sepelitur, id enim sonat Lingardus, vigetque Famâ aere Corinthiaco & Mausolae perenniore, Pyramide Famâ, cujus Basis terram aequat latitudine, Fastigium Calos sublimitate, Famâ quae semper ad sidera aspirabit, quaeque ipsi tempori coaevae, Pyramidis instar, nullas unquam umbras admissura est.