Sub Obitum Viri Spectatissimi, GEORGII JAMESONI, ABREDONENSIS, Pictoris Eminentissimi,
Lachrymae.
GEntis Apollo suae fuit ut Buchananus, Apelles
Solus eras Patriae sic, JAMESONE, tuae.
Rara avis in nostris oris: Tibi mille colores,
Ora tibi soli pingere viva datum.
At Te nulla manus poterit sat pingere; nempe
Lampada cui tradas nulla reperta manus.
Quin si forte tuas vatum quis carmine laudes
Tentet, id ingenii vim superabit opus.
Quicquid erit, salve pictorum gloria, salve:
Aeternumque vale Phosphore Scotigenum:
Phosphore, namque tua ars tenebris prius obsita caecis,
Fors nitidum cernet Te praeeunte diem.
Tumulus Ejusdem.
COnditur hic tumulo JAMESONUS Pictor, & una
Cum Domino jacet hic Ars quoque tecta suo.
Hujus ni renovent cineres Phoenicis Apellem;
Inque urna hac coeant Ortus & Interitus.
Ejusdem Encomium meritissimum.
SI pietas prudens, pia si prudentia, vitae
Si probitas, omni si sine labe fides;
Partaque si graphio Magnatum gratia, dotes
Nobilis ingenii siquid honoris habent;
Si nitor in pretio est morum cultusque decori,
Et tenuem prompta saepe levasse manu;
Aemula si Belgis Italisve peritia dextrae
Artifici laudem conciliare queat:
Omne tulit punctum JAMESONUS, Zeuxe vel ipso
Teste; vel hoc majus Graecia si quid habet.
Amoris indissolubilis ergo DAVID WEDDERBURNUS.
Ad Exemplar ABREDONIAE Impressum per Edwardum Rabanum, 1644.