Renati non possunt totaliter, aut finaliter excidere è gratia Dei.
ERgóne serpens dira lues, Styge
Immissa terris pestis ab infera,
Labe inquinabit purulentâ
Ingenuae Pietatis aures?
Vires recisas consuit Haeresis,
Foecunda fraudum; pocula, pocula
(Cavete mortales) propinat
Thessalico medicata succo.
Aedilis atri sacrilegus fori,
(Portentum!) ad unguem noscere jactitat
Consulta supremi Senatûs,
Coelicolûm trutinata in aula.
Quae tortuoso plexa volumine,
Altâ recondit mente Deus Pater;
Nodóque causarum illigavit
Cuncta, suas habitura sortes.
Haec illa mens est, illa priùs mali
Praesaga nostri, quàm subiit reis,
Tabémve in imis hospitantem
Sensimus (heu miseri!) medullis▪
Vidit ruinam, sed vetuit Deus.
Tunc & labantes vindice dexterâ
Firmavit, unco ceu tenaci,
Clade aliquos prohibens tremendâ.
Usque hos & úsque, hîc, spes alit altior
Coeli, entheatis mentibus indita;
Splendescit aeternante luce,
Deciduum jubar ex Olympo.
Negare parvum est: tolleret Haeresis
Avulsa fundo haec; deproperas (scelus)
Non auspicato cur labore
Intemeranda secare fila?
Absiste tandem; nam citiùs pugil
Conjuncta mundi tigna refibules,
Quàm retro agatur Vir Renatus
In tenebras Recidivus Orci.
Dominium temporale non fundatur in Gratia.
QUid non malorū Hypocrisis gessit, sacras
Imitata mentes? dum means vestigiis
Coecis, dolosis, pérque tractus devios,
Orbi nefastas aegritudines tulit.
Pietatis hoc sophisma, deformem obtegens
Faciem venusto sanctitatis flammeo,
Impunè quovis implicatur crimine.
Favete linguis; unus ex hara sua
Hujusce coràm prodit in scena gregis,
Pannis Bubulcus obsitus, sordes mera,
Atqui ille (si fas credere) oppidò pius
Fastu superbit turgido, jam pauperis
Coepit pigere, & divitem indueret lubens;
Mutare vestem serico tritam cupit;
Mox clamor alto gutture excitus tonat;
Non illa, non sunt impiorum praemia,
Nobis revellunt, quae dedit Coelum, bona.
Meliora disce, O Tityre, exerras viâ;
Terras locavit incolis latè Deus,
Rutilanti ab ortu scilicct, quà sol vago
Errore longam emensus it cubitum viam.
Donavit illos Imperîque fascibus,
Ut quisque pro se temperet sua arbiter,
Sit mente purâ, sit licèt nequissimus;
Delicta post & funera, & cineres luet.
Depectit olli byssinam vestem arduo
Labore bombyx (sic volente numine)
Tibique multo è cespite aggerit domum
Manus pusillam (sed Dei nutu) tua;
Qui marmora his extruxit, & casam tibi.
Pietásne sana est, dona quae expilat Dei?
Bonos, malósque hîc larga dotavit manus.
Quae mandat omnes hosce depraedarier,
O quanta, quanta est haec fides Insania!
In die Comitiorum. Jul. 1. 1651.
Resp. M
ro Cradock
Coll.
[...]man. Soc.