[...]
[...]

⟨1637. Quaestiones Philosophicae Comitiis habitae. Octob. 2. 1637. CCCCXXXIX⟩

Multitudo librorum est stu­diorum impedimentum.

PHoebi numina, praesidésque Musas
Non Maeander habet, sed Hippocrene;
Is quamvìs sinuosa ripularum
Per curvamina, circulantiúmque
Ambages tremulas arenularum
Crispatis vagabundus erret undis.
Vos ô Pegasidûm choors dearum,
Vos aequabiliore quaerit amne
Aut Permessidos hospitalis umbra,
Aut Libethridos aureae fluentum.
Sed nec Calliopes cubile ditat
Multi pendula barbiti supellex.
(Vana heu copia!) plurimúmve buxum
Euterpen onerat; suam, unicámque
Clangit Terpsichore chelyn; lyraeq́ue
Unius domina, impigros eburno
Nervos pectine verberat Thalia.
Non illis folia ulla Vaticana,
Sed quae, vel Clario jubente, frontes
Spargit frondea laurus in merentes.
Jam nunquam faciles adesse Musas
Vani credimus, angulus nisi omnis
Congestis simul hinc & hinc libellis,
Sudet pondere lassus erudito.
Nos, nos nempe Scientiam verendam
Multorum capitum ferale monstrum
Dudum fecimus, & voluminosis
Abstrusam malè clausimus latebris.
Sic, sic Daedaleus feram biformem
Inclusit labyrinthus. At quod isthîc
Filum diriget invios meatus?
Quisquis Theseus hos petit recessus.
Occidet citiùs suo subantro
Monstrum, haud eruet. O beata prisci
Aevi secula, Palladósque mystas!
Queis compendia leniora stravit
Collis Pierius, bicéps{que} tantùm
Ad coelum properantibus cacumen.
Queis fontana suas satìs faventes,
Et montana dabant vireta Musas.
Tum mens liberior vacabat ipsis
E rebus didicisse, non libellis,
Quicquid conderer, ut perenniore
Proventu cumulatior rediret.
Jam sub degeneri labore sudans
Decerpit studio molestiore
Fructus, quos alius minore profert.
Nobis vita brevis stat árs que longa,
Dum crescentibus ipse crescit annis
Perplexus labor, indiésque curis
Infinita alimenta prela fundunt.
Quorsum copia tam ferax Librorum?
Heu! ipsis miser assidétque nummis,
Lector Tantalus, Euclióque Lector.
ERGO
Multis non peto paucus esse libris:
In paucis volo multus esse libris.

Praeter principia mistorum Aristotelica rectè statuumur Chymica.

NOnlapides semper loquitur, rutilám{que} recocte
Vim silicis: Chymico pagina saepe proba.
En artis latebrosa suae penetralia pandit:
Ex quibus est; in quae, quod fluit, omne fluit.
Sicca Salis vis; Sulphuris humida, & humida virtus
Mercurii: flammas haec negat, illa capit,
Coelica Mercurius vis est; Sal, terrea; Sulphur
Ructat ab inferno Styx nebulosa lacu.
Mercurius Coelos peteret patriósque penates,
Ni premat alatos Salsa gravedo pedes.
Maternum flueret mox labile Sulphur in amnem,
Ni firmet fluidum mixtio sicca latus.
Sal cineres fierer, nisi viscidus humor amici
Labentem blandâ sisteret arte fidem.
Sic dum se alternis stringunt complexibus, unâ
Mox Coelos, Terras, Tartara pace ligant.
Haec quidni Chymicus, quae solvit, foedera nôrit?
Síntque Stagiriticae vix bene nota scholae?
Illa Elementorum concordia vincula narret:
Non negat haec Chymicus; sed magìs alta canit.
Hic docet, unde suos sugant nova balsama rores;
Unde suus violis halitus, unde rosis;
Unde bibunt varios mutantia corpora tinctus;
Cur pallor sedet hîc, quà stetit antè rubor;
Quo mediante agiles animae vis actuat artus,
Quâ sese in motus exerit suos;
Qualia crescentes pascunt alimenta sapores;
Cur linguae placet hic, cur nocet iste cibus.
Non tantas spargunt Elementa imbellia vires:
Scilicet has major dat, potiórque vigor.
Mercurius vires agiles dat, Sulphur odores
Et fucos confert, omnia Sàlque sapit.
Ergò, qui Chymicae primordia respuit artis,
Nil is Mercurii, nil habet ille salis.
⟨Respondens. Mr Franck Pembrok.⟩
⟨Opponentes. Mr Sheafe Regal.⟩
⟨Moderator. Mr Rant Caio-Gon⟩
⟨Mr Normington Pembrok. Praevaricator⟩

⟨1637. Quaestiones Philosophicae Comitiis habitae Octob. 2. 1637. CCCCXXXIX⟩

Phantasia matris dat foetui signatur am.

ESt Deus in nobis; quis non tua numina sentit,
Phantase? quo nihilo maxima penè facis!
Vix penetranda tuae vix ô miracula dextrae;
Cerno manûs ductum, non ego cerno manum.
Somnia nec tantúm curru famulantur inani,
Quae patriam falsum testificantur ebur.
Mille tui populi: facit hunc praetexta Quiritem,
Glasticutem Pictum barbarus alter agit.
Qui pater Aethiopas, fuscos qui torruit Indos,
Explorat tanto non satis igne suos.
Decolor atratâ pernoctat imagine corpus,
Quale vaporatum sidere Maurus habet.
Pulcher uter{que} parens, pulchra est clementia coeli,
Signat at absimilem nubila forma cutem.
Quicquid agunt coeli, color est quicun{que} parentū,
It tener & nascens sub tua jura puer,
Fontibus in doctis speculator Phantasus errat,
Innumeris numeris & sibi crispat aquas.
Indè poëtarum foetus signantur, & indè
Ilias Emathium sustinet alta caput.
ERGO
Si praesente notâ non sat tibi carmina rident,
Phantasus hoc (dicas) commaculavit opus.

Vitae terminus est mobilis.

SToïce, prima tui fugimus confinia fati,
Nec juvat in partes ire, Epicure, tuas:
Sub magè felici moderamine vivimus, in quo
Quis poterit vitae fraena tenere suae.
Non hîc exiguis incassum vivitur herbis,
Nec tenuis modico, est mensa parata cibo.
Non hîc languenti frustrá Podalirius aegro
Optatam medicae porrigit artis opem.
Vidi ego sub dubio nictantem lumine flammam
Pallade consumptum restituisse diem:
Vidi & confectum morbo, medicamine sumpto,
Vitae fatales amplificâsse moras;
Er simul intonisi spernentem munera Phoebi
Extremum subitô praecipitâsse diem.
Quisque suae faber est vitae; mors sorte laborat
Ancipiti, & dibiâ cogitur ire viâ.
Astra regunt mundum; sapiens dominabitur astris,
Coget & imperio fata subesse suo.
ERGO
Stat sua cuique dies extremi terminus aevi;
Et tamen est, stantem qui movet arte diem.
⟨Respondens Mr Watson Caio-Gonvil.⟩
⟨Opponentes Mr Lincolne Magdal. Caio-Gonvil.⟩
⟨Moderator Mr Rant Caio-Gon.⟩
⟨Mr Newman Regalis Praevaricator.⟩

⟨1637. Quaestiones pro Doctora­tu in Jure Civili Comi­tiis habitae Octob. 2 1637.⟩

Expensae studii causâ factae non privant filium legitimâ. 1. Quae pater. ☞̄. Fam. ercisc.

Quid, pupille, tuos gaudes numerare catellos,
Exoptans nugis luxuriare tuis?
Quid sylvas & aprica petis loca? quídve fugaces
Jam satis exagitas sedulitate dies?
Vincula de canibus quoties tibi sumpta, remissis
Heu Phoebus toties expatiatur equis.
Nec tantùm ignarum te praeterit horula
Nil homo, quod possit perdere, majus habet quamvìs
Sed virtus, moresque, sed ip sa numismata, cura
Quae saepe insomnem sollicitavit avum.
En tibi delicias, queis & meliore licebit,
Sed nec tam carâ, conditione frui.
Te fontes sylvae{que} juvant? sylvescit ubique
Mons sacer, irriguâ non sine fontis aquâ.
Forma decór{que} placent? Musarum pulchra figura est,
Virgineás{que} ornat gratia multa genas.
Ex his nascentur victura volumina, proles,
Te consumpturos, non habitura rogos.
Nec de legitima quicquam consumitur: omnes,
Quas studio impendis, semper habebis opes.
Integra res mansura tibiest, intactáque massa:
Rubigó{que} aeri sola timenda tuo est.
Et si curtatibi dos sit, contractus agellus,
Liber in exculptis expatiere globis.
Sic Hispana tibi regio, sic Galla notescat,
Delectétque oculos inclyta Romatuos.
Ipsos contrectare polos, audáxque Leones
Securâ possis sollicitare manu.
Astrorum ascensus facilis vilís{que}: nec ipse
Tantillo coelos vendere Papa velit.
ERGO
Nè me interturbes posthac ratione librorum,
Tutores adeas, Bibliopola, meos.

Insignia portare cuilibet non licet. Bartel. tract. de Insign.

UT puer Herculeâ Pygmaeus veste triumphat,
Purpureae aut cingunt stercora nigra rosae:
Non aliter decorant plebeiam insignia faecem,
Cùm frontes nimio rusticae honore tument.
Ite domos vestras, plebs ambitiosa: decebit
Purpura vos vultûs plurima, nula toga.
Aurea qui vestris humeris insignia point,
Quidni humeris asini ponat & illa sui?
Qui toti in terram curvantur, aránt{que} metúntque,
Sunt vermes. Gleba his nobilitatis apex.
Ardua magnus Honos habitat loca; culmine rerum
Gaudet, quo serpens scandere gralla nequit.
Non unquam descendit, opum nisi copia larga,
Sanguinis aut sternat purpura clara viam.
Frustrà ergò, tonsor, crispati sunt tibi crines;
Néve ultra crepidam perpere, sutor, habes.
Poscit uterque suas laudes, insignia neuter:
Pes ille imperii, calceus alter erit.
⟨Respondens Dr Roane Aul. Trinitatis.⟩
Opponentes
  • Dr Goad Regalis Regius Professor.
  • Dr Green Magdalenae.
⟨Moderator Mr Cleveland Johan̄.⟩

⟨1637. Quaestiones Theologicae pro Doctoratu. Comitiis ha­bitae. Octob. 2. 1637. CCCCXL⟩

Lex Moralis per gratiam, quae est Viatoris, non est implebilis.

IMprobe, Moralem te posse attingere Legem
Dic mihi, dic sodes, Unde, Viator, habes?
Quî scis? aut quando expertus? quis talia primus?
Integra quae suasit semita, cujus erat?
Prome virum, describe locum, conscribe parentes;
Quae peperit mater? qui genuít{que} pater?
Exprime, si possis; vel si haec minùs obvia sentis,
Scilicet exemplo credere coge tuo.
Heu miseram vanám{que} fidem, quam sola superbi
Sustentat cerebri ficta Chimaera sui:
Quaeq́ue sibi blandiri ausa est, & posse triumphat,
Quod tamen esse negat, néve fuisse probat.
Tempus erat, fateor, cùm Lex Divina placebat,
Cùm grata illius singula Legis erant.
Cuncta satìs placidè currebant, cuncta rotundé;
Nec mora, nec gravitas, nec labor usquè fuit.
Sed postquam à Domino lapsi defecimus, omnem
Integritas visa est deseruisse locum.
Omnia nunc herent, &, que modò prompta fuerūt,
Admittunt nodos perficienda suos.
Flaccescunt animae vires, misêre vigorem
Corporis errantem membra secuta ducem.
Lexeadem est, sempér{que} manet; ne{que} labe tenetur
Nostrâ de proprio cedere jure Deus.
Posse quidem laxare manum concedimus ultro.
Et dare te legem posse tenere suam.
Non rogo quid poterat, solito sed in ordine rerum
Quid dedit, & quid nunc disposuisse velit.
Certè principium nescit transcendere factum,
Néve facultatis vim superabit opus.
Omnini mutilum nescit producere totum:
Atque impar humerus ferre recusat onus.
ERGO
Frustrà perfectam speras in corpore vitam,
Atque minor semper Lege Viator eris.

Clerici non sunt exempti à potestate Principum secularium.

DEbita potestas Clericis constat viris,
Et sanctus ordo: dirigunt, jubent, monent,
Aliquando cogunt, & suis pro viribus,
Suos & intra terminos ac limites,
Severitatem pariter exercent piam.
Sed hi Potentes Fortior serviunt,
Et superiorem semper agnoscit thronum
Episcopalis Regium. Cedit mitra
Gemmis coronae, vestis atque lintea
Proinde didicit osculari purpuram,
Scipióque sceptrum. Nempe sunt altissima,
Altis & altiora. Pastores sibi
Rex & Propheta mutui, & Oves audiunt;
Sed genere vario. Semper hîc primas tenet,
Et tenuit olim, sacra Majestas, Dei
Imago summi, veriúsque symbolum
Virtutis in coelestioribus locis.
Moses Aaroni Frater, & abipso Deo
Deus statutus: nempe summus Pontifex
Parebat ipse Principi: morem gerunt
Mosi Levitae. Paulus appellat forum
Caesaris, & ingens Gentium Doctor colit
Gentile solium, nec recusat ethnici
Regis tribunal innocens Apostolus.
Christum Pilatus judicat; Christus silet:
Si quando loquitur, indè confirmat magìs
Authoritatem Pontii, & coelo datam
Agnoscit illam, quâ premens is abutitur.
Primus parentum filius quondam fuit
Tanquam sacerdos lege Naturae, tamen
A seculari nullibi exemptus jugo.
ERGO
Generalis illa regula, Cole Principes,
Attingit aequè Clericos, ad Laicos.
⟨Respondes Dr Houlsworth Eman.⟩
Opponentes
  • Dr Collins Regius. Professor.
  • Dr Bainbrigge Coll̄. Xti.
  • Dr Brownrigge Aul. Kath.
  • Dr Bachcroft Coll̄. Caio-Gon.
  • Dr Lany Aul: Pembrok.
  • Dr Martin Coll̄. Reginal.
  • Dr Sterne Coll̄. Jesu.
⟨Moderator Dr Cumber Trinit. Proca [...]⟩
⟨Dr Howlsworth concionatus est tempore antemeridiano.⟩

⟨Quaestiones Theologicae pro Doctoratu in eâdem fa­cultate comitiis ha­bitae Cantabri­giensibus. Julii. 1o. 1639.⟩

Justificatio per solam fidem non est im­peditiva bonorum operum.

ME miserum, Stygii qui laesus dente colubri,
Imbiberim totis lethalia toxica venis;
Qui legis toties transgressus septa severae,
Tartarei pereo flammis addictus Averni!
Aeterno quis me periturm liberet igne?
Quâ ratione datur Stygias evadere flammas?
Summus amor celsíque indebita gratia Patris;
Cruxtua, Christe potens, & fusus in arbore sanguis;
Viva Fides, orâcla Dei vocémque sequuta,
Pollicitísque innixa tuis, ô muneris Autor,
Me peccatorem meritis, sub Judice Christo,
Eripiunt poenis, & noxia vincula solvunt.
Ergò Fide solâ salvor, qui, Daemone plenus,
Aeternâ admisi tot digna piacula morte?
Quin igitur, juvenes, contemptâ Numinis irâ,
Criminibus placitis totas immittite habenas;
Si, cui sulphureae debetur poena Gehennae,
Effugiet meritos alienâ morte dolores.
Haec, ingrate, Dei tanto reddetur amori
Gratia? ficta fides, vel mortua, talia suadet.
Salvator, qui te moriturum morte redemit,
Mortuus est, ut tu peccato mortuus, idem
Justitiae vivas; peccati ac labe remotâ,
Unitus Christo, & divino Flamine plenus,
Coelestem vivas mortali corpore vitam.
Sola Fides fructus & Christo & Flamine dignos
Divino emittens, dat pignora certa salutis.
ERGO
Justitiae sanctos quae profert sedula fructus,
Salvat sola Fides: mortua vana perit.

Cultus religiosus creaturae exhibitus, est idololatricus.

Coeli Creator maximus, Mundi Pater
Nascentis; à quo quicquid est rerum uspiam
Accepit ortum; cujus extentâ manu
Coelum, Solúmque, Coelites, Homines, Ferae,
Pisces reguntur, atque Pennati greges;
Qui, quic quid ipse condidit, nutrit, fovet,
Sustentat; ipse colitur ut solus Deus:
Soli sacranda templa, fundendae preces,
Reddenda vota; quicquid est cultûs facri,
Debetur ipsi: Solus is rerum Artifex,
Solúsque summus machinae Rector suae,
Divinum honorem vendicat soli sibi.
Quaedam creatae jura naturae dedit
Honoris; atqui terminos intra suos
Inclusit: Ultra limites quicquid sacros
Transit, supremi jura convellit Dei.
Debes honorem Regibus, Senibus, Patri,
Matri, Deíque Nunciis; sed quem dari,
Suum cuique debitum, juffit Deus.
Civilis ille jure debetur suo,
Datúrque jure: Solus at cùm sit Deus,
Solum invocari se, coli solum jubet.
ERGO
Divinum cultum rebus praestare creatis,
Est sacra supremi jura negare Dei.
⟨Respond. Dr Young Johan̄ensis.⟩
Oppon̄.
  • Dr Collins Regalis. Prof. Reg.
  • Dr Bainbrigge Coll. Xti.
  • Dr Cumber Trinit.
  • Dr Beale Coll. Joh̄is.
  • Dr Bachcroft. Coll. Gonv. Caij.
  • Dr Lany Aul: Pemb.
  • Dr Love Coll. Corp. Xti.
  • Dr Martin Regin.
  • Dr Sterne Jes.
  • Dr Houlsworth Eman.
⟨Moder̄. et Determin̄. Dr Brownrigge. Aul: Cath: Proca:⟩
⟨Tempore antemeridiano concionatus est Dr Bray Coll: Xti. Johan̄ensis.⟩

⟨1635 Quaestiones pro Bacca­laureatu in Jure Civili comitiis habita Oc­tob. 3 1635.⟩

Capite damnati Testamentum facere non possunt. l. Siquis filio. §. Sed & siquis. [...]̄. de injust. rupt. & irr. fact. test.

SCire cupis, solus cur dat damnatus amicis
Sinceros fletus ingenuósque suis;
Cur nulla haeredis risum nigra vestis obumbrat,
Nec solita ad tumulum pompa dolor is adest;
Nec se soletur cognatio moesta placentis;
Vina nec accensis intepuere rogis;
Carmina nec feretrum ostentat, dum funere in ipso
Nescio quo solito jure poëta canit?
Dicam. Damnatus capite est. Vin' planiús? audi;
Jus Testamenti non habet ille sui.
Hinc illi fletus, hinc est dolor ille meracus,
Quando Haeres luctum lugeat ipse suum;
Quando, si nihil est, atratam denique vestem
Plùs do let amissam, quàm dolet ille virum.
Non est nimirum Damnatus mortuus aegris
Cognatis: Regi est mortuus ille suo.
Quid? violata mori quem lex damnaverit aequa,
Ille sui nullâ parte superstes erit.
At siquis moritur, sed non moriatur ademptis
Divitiis, Hominis pars quota vivit adhuc?
Integra adhuc vivit (sed & haec vita altera) Fama:
Nummus, qui vitae est maxima causa, manet.
ERGO
Nil nisi continuum per posthuma secla pudorem
Haeredi scribit Littera longa suo.

Ʋxores ex Maritorum personis nobilitatem sortiuntur. l. ult. Cod. de incol.

OStatuis, mulier, quas jactas, stultior ipsis,
Quarum nil, fucum si modò demis, habes!
Quid genere, & proavis, & inani nomine turges?
Vir tibi jam pater est; Vir tibi solus, avus.
Non Jove Fratre Dea est Juno, sed Conjuge facta:
Incestu tantùm nobilitata suo.
Praeteritum longè repetat tibi stemma Maritus:
Tu, bona, tu curam posteritatis habe.
Nam{que} oculos olim retro quae verterat, uxor
Est statua (at sero tunc sale) facta sua.
Linque domi patrem, tectis egressa paternis;
Et, Tritavi, dicas nupta, valete mei.
Nobilitas nam sola viri est atque unica Virtus;
Sed Vir nobilitas conjugis ipse suae.
Quae si praestaret (procul omen abesto) Marito,
Quàm sic conjugii Vincula vera forent!
Audiret quoties deductum ab origine stemma!
Praestò esset totum (nomina magna) genus:
Invideat donec surdis, dicátque coactus,
Cum proavis tandem sis, precor, ipsa tuis.
ERGO
Sic statuo: Mulier quaevis ignobilis esto,
Ipsa suo nisi sit nobilitata Viro.
⟨Respondens Mr Owen Aul. Trinit.⟩
Opponent.
  • Dr Goad Regius Professor.
  • Dr Roane Aul. Trinit.
  • Dr Lake Aul. Kath.
⟨Moderator Mr Rant Caio. G [...]⟩

⟨CCCCXLIV Quaestiones Philosophicae comitiis habitae Cantabrigien­sibus Julij. 1o. 1639.⟩

Absurdum est dari Orbem habi­tabilem in Luna.

SUppetias, Lucina, tuas mendicat & artem
Praegnans Luna; Deae blandior affer opem.
Sola laboranti potis es succurrere Lunae:
Non vitulum, Mundum parturit illa novum.
Non placet unius Regina vocarier orbis,
Illo ni fixus Mundus in orbe siet:
Ille nec exiguus, fidei sed lumine major.
Sic fic more suo crescere Luna solet.
Indiget Orbis aquis; aliter tua, Cynthia, forma
Spes est ut maculis sit bene lota suis.
Cedo tamen montes delusus imagine falsâ,
Quà fasces credo ferre rubósve Senem.
Qualibus interea est Terra haec habitata colonis?
Ursis, & Tauris, Pisce, Dracone, Capris:
Et cauponarum propiora emblemata cernas;
Qualia sunt Virgo, Scorpio, Libra, Leo.
Ebria gens certó: vertigine Luna laborat;
Et gaudet figno quisque Planeta suo.
Carmina de coelo possunt deducere Lunam:
Hinc metus est, Mundus nè novus iste cadat.
Indè Plato exturbat Vates, regnóque Poetis
Hac interdicit sub ratione suo.
Terris terrena, & coelis coelestia pone:
Qui caelum terris miscet, utrumque negat.

Substantia creata non est imme­diatè operativa.

QUàm prudens Natura parens, quàm provida mater,
Hinc primo intuitu videamus.
Non omnes vni largitur prodiga dotes,
Atque aliis est dura noverca:
Appositè rebus, trutinâ variante, creatis
Distribuit sua dona. Vicissim
Singula sollicitant hinc indè juvamina. Non fert
Omnia vel ditissima tellus;
Suppetias aliunde petit. Dant thura Sabaei;
His Siculi frumenta rependunt.
Has certas leges, aeternáque foedera rebus
Imposuit Natura creatis.
Nil sibi sufficiens: cujusvis indiga virtus
Alterius suffragia poscit.
ERGO
Effigiem abjecto graphio depingat Apelles,
Dux peragat sine milite bellum,
Mutus agat causas; & aget Substantia nuda,
Quam non virtus ornat inhaerens.
⟨Resp. Mr Natlie Reginalis.⟩
Oppon.
  • Mr Beaumont Coll: Petri.
  • Mr Huddlestone Magdalenae.
⟨Mro Croydon Trinit. Praevaricante.⟩

⟨Quaestiones Theologicae pro Baccalaureatu in eâdem facultate comitiis havia Cantabri­giensibus. Jul. 1o. 1639. CCCCXLIII⟩

Deus puniens personam conjunctam pro persona peccante, jure suo utitur.

IMpia vaniloquum quae spargunt murmura vulgus?
Nos luimus poenas, quas meruere patres.
Quis Domini virgas reprimet? quis fulminis ictum?
Argillae in plasten nulla querela pia.
Sedibus aethereis quicquid Natura reclusit,
Telluris quicquid viscera caeca tegunt,
Omnia Divino manârunt fonte perenni:
Quíque dedit gratis, tollere jure potest.
Aspice compagem mundi: Si dicere possis,
Dixi, atque hoc factum est, sumito jure tibi.
2. Sam. 24.17.
Quid meruere tui, clamas, sanctissime David:
Ut vitam acciperent, quid meruere? rogo.
Est extenta manus;
1. Reg. 21.29.
nati sed tempore caedet:
Quis meliùs novit temporis articulos?
Si caput humorum cruciat terrena gravedo,
Ut sanet Medicus, caetera membra secat.
Deficiat serpens imâ radice medulla;
Audacter ramos amputat Agricola.
Quis culpat Medicum? cultor cui displicet agri?
Num membra aut rami murmura jure movent?
Incipiant reges tumido turgescere fastu;
Dira in subjectos spicula saepe cadunt.
Commaculent sceleris foedâ se labe parentes;
E medio natos mors violenta rapit.
In jus quis Dominum? Si quis componere gestit,
Plus hinc imperii, plus videt indè mali.
Et nostra & patrum peccata, Aequissime, dele:
Hinc, illinc justè quisque perire potest.

Bona opera habent gratiosam merced promissionem.

QUae mala vertigo! sugentes ubera Matris
Distrahit in partes hinc Nimis, indè Nihil.
Hinc Operum splendor nimis audit splendid us: ill [...]
Vendicat (hen! audax) omnia nuda Fides.
Ille manu abscissâ coelestia pandere jactat
Ostia: posterior curreret absque pede.
Discite, stultiloqui, concordes jungere dextras;
Cùm bene jungantur Gratia, Facta, Fides.
Gratia praeveniat; splendentia Gesta sequantur:
Pulchra placet mater; filia pulchra placet.
Sculpta Dei primùm verbo FACIAMƲS imag [...]
Haud alio amissam quis reparare potest.
Dum bona molimur, primum spiramus honorem
Et clamat Numen sanctius, Ecce bonum!
Clamat, & his tantùm largitur praemia digna:
Dantis enim larga est, est oculata manus.
Non qui securae se solvit in otia vitae,
Expectet Patris luxuriare sinu.
Vulnera, sudores, lacrymae, suspiria signant
Fronte pios: Tales laeta corona manet.
Ultima cùm venient horroris tempora plena,
Cúm que liber Vitae clausus, apertus erit;
Quid fecit, miseros mortales dividet inter:
Et Malè dat tenebris; dat Bene luce frui.
At procul hinc absit meritorum assertor inanis:
Justorum merces gratia sola Dei.
Promisit Dominus noster, tutissima sancti
Anchora: quâ demptâ, fluctuat ipsa Fides.
Est firmum Domini pactum; confidite, sancti:
Gratuitum est; spes hinc laeta, modesta decet.
Indignus, Dignus, lites non ampliùs addant:
Diffita naturâ haec; Gratia juncta leget.
Cùm Deus indignum tali dignetur honore,
Dignus ero Domino, non mihi dignus ero.
⟨Resp. Mr Wigmore Reginalis.⟩
Oppon̄.
  • Dr Bray Coll: Xti.
  • Dr Young Coll: Joh̄is.
  • Dr Walton Coll: Petr.
  • Dr Fish Coll: Xti
Moder̄. et Derterm̄.
  • Dr Ward. Coll: Syd. Suss.
  • Profess. Dr Marga [...]
⟨Tempore pomeridiano Mr Dalton Coll: Trinit.⟩

⟨Quaestiones Philosophicae comitiis habita Canta­brigiensibus Julij. 2o. 1639. CCCCXLV⟩

Necessariò ponuntur orbes eccentrici.

ASpice quàm vario glomerantur sidera motu,
Quàm ducunt choreas singula quae{que} suas!
Si tam vera foret quàm congrua fabula, sphaeris
Solliciter dulces esse putare modos.
Nunc per caeruleum videas reptare lacunar,
Et veluti reliquos praemeditata choros:
Mox celeri aspicias volitare per atria passu;
Nec jam, quàm lumen, segniùs ire, suum.
Scilicet à casu mortalia sola putâram
Ferri, at que incertas semper habere vices:
Coelica non it à sunt. An & haec errare docentur?
Haec quo{que} habent casus, quomodo nostra, suos?
Num, ceu per solos errant animalia montes,
Aëre vel vacuo libera ludit avis;
Sic etiam varios peragunt quoque sidera cursus,
Nec jam in Zodiaco bestia ficta manet?
Jupiter in veteres formas iterúmne redibit?
Nec tantùm Europae bos volet esse suae?
Num Venus ipsa suos imitabitur aurea cygnos?
Atque secuta feras, ipsa Diana fera est?
Arjete num veteri Mars dissimulabitur; atque
Cornua, Vulcano quae dedit, ipse feret?
Nonitá. Nempe ipsi errores quâdam arte regun­tur:
Hi quoque habent leges; quáque jubentur, eunt.
Est etiam sua cuique Eccentrica sphaera Planetae:
Haec cohibet motus, nec sinit esse vagos;
Haec regere assueta est, rectósque ostendere cursus,
Dirigit & stellas at que Mathematicos.
ERGO
Sunt etiam vagulis Eccentrica vincula stellis,
Nec tantùm Zonam, quâ religentur, habent.

Antecedens determinatio non consistit cum libertate voluntatis.

EXile regnum nos homines sumus,
In quo Senatûs munere fungitur
Mens nostra, multa luce splendens;
Principis officio, Voluntas.
Portenta fiunt, si patitur duos
Soles Olympus: machina corruet
Hujusce mundi; flamma terrae
Ex propria fieret ruina.
Non fert priorem Caesar, & aemulum
Pompeius odit. Numina desinunt
Pollucis, existente fratre;
Nec simul esse Deos videmus.
Cretata belli gloria splendidi,
Tedae jugales, purpura Caesaris,
Et principatus Mentis altae,
Dividuos vetat esse fasces.
Servit Voluntas, ponere vincula
Determinatrix si Ratio velit;
Ut sistit acris vis retenti
Quadrupedis, periítque robur.
Rectis coactâ, libera peffimis
Pejor voluntas. Sic remorâ carens
Dum liberè puppis vagatur,
Ludibrium scopulis maríque est:
At se obsequentem qui sibi subdidit,
Mente egit is cum Consule Principem.
ERGO
Servit Voluntas, si perita
Mens doceat, jubeátque leges.
⟨Resp. Mr Barton Coll: Trin.⟩
Oppon.
  • Mr Quarles Aul. Pemb.
  • Mr Sadler Eman.
⟨Mro Gale Magdalenae Praevaricante.⟩

Lex naturae est in­dispensabilis.

AUdivimus quam venditent Medi suis
Gravésque Persae legibus
Severitatem, quas simul ratas facit
Aeterna cera Principis:
Casus per omnes & per omnia secula
Non abrogandae permanent.
Pari, sed arctiore, nos mater tenet
Natura strictos vinculo.
Jus universis atque idem jus singulis
Praecepit immutabile.
Quo subministrat & boni cupidinem,
Odiúmque pertinax mali.
Citiùs profectò splendidum lucis jubar
Cum nocte confundas nigrâ;
Quàm, recta quod ratio malum esso sciverit,
Virtutis occupet vicem.
Connata lex haec, lata quae tantùm fuit
In conscientiae foro.
Hanc, illa vafri quae Promethei manu
Tonantis è Penetralibus
Surrepta flamma est, pectori nostro indidit,
Ejúsque fecit compotes.
Ipsius hinc non (cuncta qui regit) Dei
Arbitrio est obnoxia:
Nam tum (quod absit) ageret injustè Deus,
Prohibendo quod praeceperat.
Sed sempiternam est jussa, dum pectus regit,
Habere, nos penes, fidem.
Non (ergo) possit illa lex, quam sanciit
Natura, dispensarier.

Defectus in voluntate supponit errorem in intellectu.

NEmo malus prudens? an fallax fallitur error?
Semper & ignarum turpia facta notant?
Te rogo, qui medicum simulas; corrupta voluntas
Cùm tua sit, mentem pravus an err or habet?
An medicinalis gnarum te Regula fallit,
Cùm tua non praestant pharmaca ficta fidem?
Fortè ita respondes, morbi me taedia ditant,
Inque oculis fulgent flava metalla meis;
Errorémque meum novi, (defectus & error)
In Voluisse meo morbus uterque fuit.
Siccine? mentiris, neque enim tua sana voluntas
Intus erat, sanum nec tibi judicium:
Praetuleras pravum pietati; nempe saluti
Languentis, lucrum mens tua praeposuit.
E Voluisse malo venit hic defectus in arte,
E pravo assensu est error in artifice.
Arguit erratum capitis malè sana cupido;
Fida magìs non est corporis umbra comes.
Judicio ftimulante voluntas exit in actum,
Insequitur, modò mens praevia monstret iter.
Ambae (ceu Geminae) partu nascuntur eodem,
Formatae simili dispositaeque modo;
Distortos parit affectus mens improba, noctem
Ut facit oppositi crassior umbra Globi.
Cum recto sensu recti nascuntur amores,
Ut connata oritur Phoebo oriente dies.
Rheumatici capitis cùm distillatio manat,
Hinc Phthisis in toto corpore saeva furit.
Putrida de cerebro ducit primordia tabes,
Viscera quae tandem pectoris ima terit.
Prima animi labes ista est, Non cernere verum;
Hinc fluit in mores copia tanta mali.
Affectus nihil est nisi caeca potentia, mens est
Absque voluntatis munere claudum aliquid.
Mutuat illa pedes, & lumina mutuat illa,
Dirigit haec, concors promovet illa gradum.
ERGO,
Unus utramque facit vitiosam noxius error;
Cùm peccant homines, utra{que} crimen habet.
Jul. 1. 1650. In Vesperiis Comitiorum
Respond. Mro, Mildmay. Coll. Pet. Soc.

This keyboarded and encoded edition of the work described above is co-owned by the institutions providing financial support to the Early English Books Online Text Creation Partnership. This text is available for reuse, according to the terms of Creative Commons 0 1.0 Universal licence. The text can be copied, modified, distributed and performed, even for commercial purposes, all without asking permission.