REGI SERENISSIMO & POTENTISSIMO CAROLO Secundo, REGI MAGNAE BRITANNIAE, GALLIAE & HIBERNIAE, &c.
DUODEC [...]MO IMPERII ANNO, MENSE MAIO, REGNUM INGRESSO, Acclamat NICOLAUS LUNDIUS, Hafnia Danus.
REGI SERENISSIMO & POTENTISSIMO CAROLO Secundo, REGI MAGNAE BRITANNIAE, GALLIAE & HIBERNIAE, &c.
SIc rabies explosa ruit, gravioré
(que) lapsu
Esummo turbata cadit. Destruxit Olympus
Illicitos Furiarum ausus; servile recondunt
Virus, & ad putrem retrahuntur Erynnides Orcum.
Mitior arridens Titan, incendia quamvis
Tisiphone crepet, & flammis fomenta minetur,
Evomitos ignes, eructatas
(que) favillas
Dissipat, in vanos abiit fuligo vapores.
Hactenus infixos oppressa Britannia dentes
Invidiae, rabidó
(que) nimis sua viscera morsu
Arrodi, trusam
(que) foras stillare medullam
Sensit, & in tetras doluit dejecta lacunas.
Inversum regimen, summa imis mista jacebant
In foedum diffusa Chaos, tristi
(que) tumultu
Tot simul in tanto commissa piacula regno.
[Page 2] Omnia monstrosam in miras conflata figuras
Induerant formam: Variis polluta rapinis
Templa & sacra Dei, vastata palatia regum,
Et quid praeterea? Tantas dum in pectore curas
Volvit Britonidum sine voce & murmure mater,
Obstupuêre omnes & adhuc in funere vivam.
Illa suis assueta malis immota sedebat,
Non frendens miserè quamvis laniata, nec ullis
Ora rigans lacrymis: Parvus dolor elicit illas,
Humectat
(que) genas; at si vitalia frangit
Membra, ipsum carpit caput, & praecordia tentat,
Incutit horrorem, fontem
(que) obstipat aquarum:
Sic ea, in adversum luctantibus undique fatis,
Non lacrymis foedata genas, non rauca querelis
In mediis siluit morti vicina ruinis,
Pressa premens gemitus, & vix suspiria ducens.
Sensêre & quotquot genuino sanguine creti
Cum genitrice omnes suspiravere Britanni.
Viderat haec è nube trucis ludibria sortis
Aonidum Praeses, medióque è vertice Pindi
Advolat, & facili fundit solatia lingua.
Anglia, ait, mundi decus, & mea gloria quondam,
Plurima quae pridem nostris ornata coronis
Pectora protuleras, tot in ipso Helicone fovebas
[Page 3] Bellerephontei potanda liquore caballi,
Jam lacerata jaces, & acerbis saucia telis
Vix regis afflictos diris cruciatibus artus.
Digna tuo luges luctu, sed crede minantis
Infaustos Erebi jamjam labascere foetus.
Siste metum, nullum retinent injusta vigorem
Sceptra, sed ut fragiles tandem rumpuntur habenae.
Talia repperies in prisco codice Vatum
Difflari ad validos vel se dissolvere ventos.
Poena suos sequitur. Sumsit diadema
Lycaon
Transiliit leges Patrum praescripta, cruore
Purpureo sparsus, quaecun
(que) astuta libido
Suaserat, instituit, nunquam sine coede quietus:
Neglexit sylvas hominum venator, & istis
Deliciis, (crudele nefas!) placavit Avernum.
Tot scelera & tanta stipatos strage furores
Non legum titulis tamen, aut mortalibus armis
Frenavit scelerum vindex Actraea, nec ullae
Terrenae fregêre manus, majora patrarat
Quam poenis lustranda hominum: Gravioribus actis
Fata etiam gravius destinavere tribunal
Sub Jove. Quis dicet? Fuit hic impune tyrannus!
Attamen haud omnes eadem fortuna retunait:
Sunt alii, qui jura tenent aliena, sua
(que)
[Page 4] Praecipites levitate ruunt, & maxima fractae
Mentis, & indubii produnt monumenta timoris.
Sic cecidit nosti
Phaeton, cum scandere currus
Tentavit, quibus impar erat, conamine vano
Flexit, & in miros tandem devolvit hiatus.
Patris equi natum semel axe in devia ducto
In vetitas traxêre vias, & in horrida signa
Delusum rapuere & destituere cadentem.
Anglia quid metuis? cur ad solatia nostra
Muta siles? An monstra times? Fuit illa timoris
Causa olim, haud iterum tantis agitabere poenis.
Monstra quidem sudore Hecates, Stygiá
(que) palude
Ebria produxit Pluto, sed deni
(que) ferro
Heroum, & gravibus merito confossa sagittis.
Quid? si
Erimantheus sylvas vastavit, & ipsas
Pressit
aper terras, & saevo dente colonos
Diripuit, sensit tandem sua fata, virum
(que)
Qui saeviturum mediis confudit in ausis.
Quid tibi
Lernaea dicam vehementius
Hydra?
Haec etenim pestes Mundi, massas
(que) veneni
Evomuit, tetró
(que) homines infecit & auras
Afflatu, tamen haec non impunita recessit:
Adfuit Alcides, qui uno compescuit ictu
Indomitos alias rictus, monstrosa revulsit
[Page 5] A trunco capita, & moritura robur in Hydra
Sustulit, & populo duxit plaudente triumphos.
Tu quó
(que), quae nimio quassata es turbine venti
Tandem sume animos, apparet blandior aether;
Nec porro pejora time, mutata ruinis
Fata tuis posuêre modum, miraberis ipsa,
Cum in priscos revoluta g
[...]os venerabere
Regem.
Imminet illa dies, quam tantis anxia votis
Optasti, serves te jam melioribus astris.
Sic ait, & magnam tam laeta ad carmina Matrem
Surgentem linquis, repetitque per aera Pindum.
Illa quid? accepto quod ei dictarat Apollo
Omine faticanae Phoebi diffidere linguae
Noluit, & priscum coepit sperare nitorem.
Nec mora, speranti gratans arrisit Olympus.
Venerat, in summam cum protraherentur abyssum
Omnia, vix
(que) ardens caper
[...]t medicamina vulnus,
Heros Devonius, scisca ut radice tumultus
Rumperet, assensit coelum, quo vindice rupit.
Non nive candentes sylvae, non grandine nubes
Turgida, nec Boreae flatus, glaciesve retardat.
Haec licet impediat, tamen haud constringit euntem.
Tantus amor Patria! sua providus agmina ducit
Per medias hyemes, intensáque frigora Brumae.
[Page 6] Stipatus binis Astraed & Pallade divis.
Illa manu laeva leges & jura Britannis
Restauranda tenet, pullas fert dexter a chartas,
Hic populi gemitus, hos
(que) extorquentia facta
Enormes caedes, & furta cruenta notavit.
Arma alacris Bellona quatit, vibrat
(que) sarissam
Non tamen ut noceat, nullum bibitura cruorem;
Sed magnum tutura Ducem, qui sidere blando
Legitimum tacito profitetur pectore
Regem.
Quid non conato, quid non successit agenti
MONCKIADAE? Cantet fidos sibi Roma Camillos,
Servavit, fateor, pressas Thrasybulus Athenas:
Sed quid huic aequum facto? sine fulmine Martis
Tempore tam exiguo, per tanta pericula, tutum
Ire, tribus regnis optatam reddere pacem,
Reddere suppressas leges, & reddere
REGEM.
Anglia miratur, reliquus stupet orbis, & ipsa
Posteritas vix credet avis, cum ponder a rerum
Prudenter decreta, dein velociter acta,
Et summos aequa trutinabit lance labores.
Quae meritas quaeso memorabunt carmina laudes
Herois, propriae qui cum discrimine vitae
Restituit vitam Patriae, quo intrante paterno
Reddita jura solo, & legum vestigia pressa?
[Page 7] Misit quae
(que) suos regio per vota probatos
Libera, qui in tantae servirent cardine causae,
Et prisco instruerent Anglas moderamine terras.
Vix impleta
Domus, vix ad subsellia ventum,
En! Legatus adest, qui missa ex Principis aula,
Demandata sibi cunctis mandata revelat.
Accipiunt, & quis
(que) tuam
Rex Carole mentem
Expressam calamo devotis auribus haurit,
Et penitus cordi teneros inscribit amores.
Sic penetras mentes. Ostendit littera
Regem
Eminet in quovis Majestas seria puncto.
O probitas! O mista animo clementia justo!
Quem non attonitum linquit prudentia motu
Fermentata pio, qua Te ducente manebas
Instabilis varios Fortunae immotus ad ictus.
Carole, qua tendis comitante ad culmina rerum?
Haec Tibi, quicquid agis, dux est, hac judice, quāvis
Vulnus alas animum mordens, tamen abnuis esse
Ipse Tui vindex, aliis haec pondera defers,
Et decernendas post stricta examina poenas.
Quantum agis hoc calamo? Variis emersa procellis
Jam Tua nulla videt sibi structa obstacula virtus,
Ad nutum Tibi cuncta fluunt. Quis Sceptra
STUARTI
Rejicit? Et quaeso Tibi quae molimina
REGI
[Page 8] Obstreperent, qui jam livoris spicula transis?
Quod nocuit ruit omne nefas; meliora paravit
Anglia subridente polo: suffragia justo
Haeredem dicunt solio. Tua jur a refulgent
Sculpta typis: tacitis sic hactenus agnite votîs
Aggrederis tua jura thronum. Te pectore clausum
Hactenus, at
(que) animis populi, gemitu
(que) probatum
Jam
Dominum praeco, jam publica pompa fatetur.
Britonidum voces, & promptae gaudia gentis,
Percussas gladiis hastas, testes
(que) favoris
Sulphureos bombos, pileos
(que) per aethera missos,
Et crebro Tamesis resonantia littora plausu
Vidimus? Aeternum poscunt haec Jubila vatem,
Qui decertantes
populique & Regis amores
Fonte Aganippeae feliciter irriget undae.
Crescit amor, major a instant, non sufficit aures
Arrexisse, petunt alienae littora terrae,
Ne sero in regnis Regem venerentur avitis,
Ʋt videant avidi. Quem tot suspiria molli
Ante vocaverunt gemitu, jam voce requirunt
Anglorum Proceres, & utro
(que) ex or dine mittunt
Qui
Carolum venerentur, & in sua regna reducant.
Hos patriae testes animo vultûque sereno
Accipis, & variis admittis honoribus auctos,
[Page 9] Atque ministeriis, (honor est servire Monarchae)
Et desiderium jamjam expleture Britannum
Ingrederis classem. Totus circumtremit aer
Percussus clangore tubae, clamore virorum,
Excipit unda sonos, imitantur fulmina naves,
Et conspirantes mittunt ad littora bombos.
Exliunt Nymphae, sentit tua pondera Tethys
Atque humeris supportat onus, placaverat aequor
Neptunus, Dominum
(que) suis agnoscit in undis.
Non furor Aeolidum, non aequoris ir a timetur,
Rex vehitur, promti veniunt ad classica venti,
Et felix Anglum tandem ferit anchora fundum
Ridet ad optatum rediviva Britannia solem.
Quae in Patriae jacuit modo semisepulta ruinis
Jam recipit vires, terrae
(que) ad littora tendit
Pomposos sub Rege suo ductura triumphos
Nobilitas. Exit stipatus flore Britanno
Scipio Devonius. Tanto comitatus Achate
Securus patriam calcas
Rex Carole glebam.
Qua pergis manifesta vides vestigia laetae
Gentis, & innati fulgentia signa favoris.
Intima praeteritos evellunt gaudia luctus.
Suppeditat ligna, ac hilares videt Anglia flammas,
Jam flammis erepta Orci, jam candida fulget
[Page 10] Et priscam recipit placido sub Numine lucem.
Nec secus ac Phoebe opposita, vel nube sinistra
Cum cohibet radios, nullas
(que) illuminat auras
Rex Hyperionius, tristi confundimur umbra;
At Luna Eoo cedente, aut nube repulsa
Respirans totum Phoebi jubar erigit or bem.
Sic dum legitimus regnorum extruditur Haeres,
Nube quasi obducta, mediis immersa tenebris
Fatorum gravidas sensere dolentius ir as.
Rege suis redeunte redit sua vita Britannis.
Jam
(que)
auguste tuum flammatis
Carole Titan
Natalem signabat equis, & judice Pindo
Natalem Patriae, quo Sol & sidera regni
Spargebant mixtum populo acclamante nitorem.
Inflat fama tubas, aliis ut cantet in oris,
Dum Tu sceptra capis. Resonet mea Dania plausu
Agnatus, Frederice, Tuus, sua regna capessit.
Felicem spondent felicia sidera cursum.
Aggressus solium Mundo plaudente paternum
Romule Britonidum, teneas quod fata dicarunt
Imperium seros Princeps longaevus in annos!
Fortunae (hoc Virtus clamat) sublimior axe
Emineas! Et sic tandem sub Numine blando
Aeternum capies coelo plaudente coronam.
FINIS.