Prosopopoeia defuncti optimae indolis Principis.
HEidelberga meis exstat notissima cunis,
Archi-Palatinae Regia celsa Domûs.
Hîc sum Principibus Princeps oriundus avitis,
Qui primum Imperij stemma tulêre Sacri.
Inde mihi est Genitor Fridericus nomine Quintus,
Ille Bohemorum Rex pia cura throni;
Nata Britannorum Regis sed Mater Elisa,
Haec Regina gravis praedita mente Viri.
Hos colui magnos, decuit quâ mente, Parentes,
Donec eram thalami prima Propago pij.
Dum Pater afflictae suscepit praelia Gentis
Pro studio et vera Relligione Dei,
Libera me Puerum quo
(que) per suffragia Regem
Elegit Procerum concio grata Trium.
Tunc fuimus maestis Patriae Spes magna Bohemis,
Vt sieret cunctis Pax rediviva locis.
Sed citò Ferdnandus vires tot adeptus Iberi
Extrusi
[...] Solio nos truce clade dato.
Cessimus è Regno superati hostilibus armis,
At
(que) inter Batavos viximus inde Patres.
Iam Populo noti fuimus satis octo per annos,
Cum nebulâ nobis contigit eccè malum!
Non procul Amsteli
[...] portu sulcantibus undas
Collisere duae nocte ine
[...]nte rates.
Vndecim ibi fractâ mersi sumus aequore cymbâ,
Vesperâ et extremum clausimus hâcce diem.
Sed Deus omnipotens, qui Regibus ipse salutem
Prorogat, exemit morte repente Patrem.
Sit scopus hic summo post tot mala nostra dolori,
Iam mihi sic licuit pro Pietate mori.
EPIGRAMMA Ad Serenissimum ac Potentissimum Principem
CAROLVM Dei Gratiâ Magnae Britanniae, Franciae & Hiberniae Regem, Fidei Defensorem Augustum.
MAgne Britānorum Fidei ter & alme Monarcha,
Qui sanas Populos saepiùs ipse Tuos:
Nunc ope, quaeso, Piam releua cum Fratre Sororem,
Ne pereat luctu tam Generosa Domus.
Illa Tibi verâ Pietate et Sanguine juncta
Pendet ab auspicijs et bonitate Dei.
Si poteris tantos animi sedare dolores,
Antidoto hoc plusquam Rexquè Galenus eris.
Aliud Consolatorium ad Serenissimum BOHEMORVM REGEM FRIDERICVM, Principem Electorem Palatinum, ex hoc tristi naufragio redivivum, Dominum Clementissimum.
DAvidis exemplo varijs erepte periclis
Pro cultu veri, Rex Friderice, Dei:
Suscipe nunc placido constans solatia vultu,
Dum cruce Te longâ Christus in orbe probat.
Te cupit hic purum reliquis fore Regibus aurum,
Vt Tua nota pijs sit probitate Fides.
Hic sibi Primitias sumpsit: Tu vitis ad instar
Stirpe Palatinam profer ad astra Domum.
Lamentatio ex tristissimo optimi Principis obitu.
O Dolor immensum supra summumquè dolorem!
Cur facis afflictae saucia corda Domûs?
Tunè Palatinam tentas evetere Gentem,
Quae dedit excelsos tot pietate Duces?
Non satis exilium victo cum Rege Bohemis
Sufficit, et magnos occubuisse Viros?
Iam quoquè primitias thalami post praelia Natum
Spem tollis Regni per duo secla pij!
Non satis infectus Batavûm sinus ille cruore?
Iamquè Palatino sanguine tinctus erit?
Infandum dolor ipse jubes renouare dolorem,
Nec sinis in certis figere vela vadis!
Naufragio perijt Princeps dignissimus ostro
Cum tribus eximijs Nobilitate Viris!
Occidit heû fato dignus meliore Dynastes,
Ille Palatinae prima columna Domûs!
Occidit heû Charitum fulgens Cynosura sacrarum,
Iurequè Pierij summa Corona chori!
Occidit heû radians Generosae Matris imago,
Praesidium Populi spesquè salusquè pij!
Hesperus occubuit sero cum vespere Regni,
Ille Bohemorum flos et Oliua throni!
Sed quoquè magnorum perijt Lux magna Parentûm,
Illequè Regalis maxima gemma thori!
Sat fuit in Linguis varijs versatus et arte,
Quae decorant summos dona beata Duces.
Protinus à teneris docuit Germania Natum
Patria grandiloquis dicta tonare sonis.
Gallica Nobilibus Cytherea repleta tot aulis
Addidit ingenio robur alacre probo.
[Page] Contulit Altingus Latios pietate lepores,
Ostenditquè sacris abdita mella favis.
Svavior unde foret discenti plura cupido,
Delitijs Italûm culta Minerva fuit.
Quae patet extremas Slavonica lingua per oras,
Et satis hác potuit verba Bohema loqui.
Suada Britannorum paritèr cum Matre Potenti
Promisit juveni praelia longa Duci.
Musaquè dulcisonis Batavûm condita loquelis
In studijs Leidae mascula corda dedit.
Hîc Bellona suos docuit certare lacertos,
Vt columen Patrij dixerit esse soli.
Illius enituit veneranda modestia vultu,
Vt fuerit cunctis gratus amore pijs.
Non minus excelsae Generosus et indole mentis
Spem dedit extremis per sacra bella malis.
Nam decimum quintum juvenis compleverat annum,
Cum septena dies insuper hausit eum.
Naufragio gelidas subitò projectus in undas
Substitit ad malum navis utrâque manu.
Clamavit nimium, potuit sed nemo vocantem
Tollere prae tenebris, vel relevare parum.
Audijt ergo preces clamantis solus IOVA,
Duxit et ad superos cor animamquè focos.
Sic facie pulchrâ, dignus melioribus annis,
Flos tener hic nimio frigore laesus obit!
Septima lux Iani memoraberis omne per aevum
Sole cadente tui sic cecidisse Ducem!
O improvisae nebulosa crepuscula noctis!
O nimis insani brachia longa sinûs!
Plus tamen infelix tali cum remige Nauta,
Qui malè cautus eam fregit vterquè ratem!
[...]
[...]
[Page] Sed quid inops tanto ferio vaga sidera planctu?
Iam licet aeterni noscere facta Patris.
Omnibus ille suas praescribit tempore metas,
Ponderat et nostrae cuncta momenta viae.
Ille pium Regem superas eduxit in auras,
Quem servat Populis ad meliora Ducem.
Primitias sibi de thalamo tam divite sumpsit,
Qui regit in terris Regia gesta Deus.
Restat adhuc ter trina satis numerosa propago,
Quae cum Matre pià scit recreare Patrem.
Non minus invictum gestat Cor fortis Elisa,
Quo magè Regalem reddit honore Domum.
Palma Palatinae crescet sub pondere Gentis,
Divinamquè Iobi laeta videbit opem.
Epigramma de fatali in hoc naufragio nebula.
NOn semper nivei facies est lucida cali,
Interdum nebulis protinus aura riget.
Tye fluvius refluis olim testabitur undis,
Cum Duce tres claros sic perijssē Viros.
Saepiùs in nebula prasens fuit ipse Iehova:
Non minus hîc Seruos duxit ad astra suos.
Aliud de intercepta à Belgis classe Hispanica.
Cum rapit argentum Batavorum classis Ibero:
Tum capit aurum illo purius ipse Deus.
Nam recipit pignus thalami, crucis igne probatum,
Vt magis hoc auro luccat inde polus.
Epitaphium pij Principis Prosopopoeiâ adornatum.
FLos Regalis eram, fed flos nimis ille caducus,
Naufragium Patris id triste docere potest.
Magnus eram cunctis, et spes permagna piorum,
Dum sacra tot studys floruit aula bonis.
Leida sat est testis, Batavi, Dux, miles, et omnis
Natio, quoe vultum vidit in urbe meum.
Ne porrò in tanta quic quam mihi laude deesset,
Frigore constrictus floris ad instar eram.
Heû nimis humanae sors est via lubrica vitae!
Mane vigent flores; sed citò nocte cadunt!
REx Electus eram septenni aetate Bohemis,
Dum Pater hoc anno sceptra sacrata tulit,
Non fuit in terris satis haec electio firma;
Iam magis electum me Deus ipse probat.
Vnius in caelis Christi est durabile Regnum;
Hîc subeunt varias omnia Regna vices!
HInc Vos sceptrigeri Speculum me cernite Reges,
Quàm sit saepè brevis purpura nostra mora!
Quàm levis aura potest tantos subvertere fastus,
Casus et è Solio reddere vile solum.
Nulla salus terris, caelum est tutissima sedes,
Quod solus cunctis das, bone Christe, pijs.
Aliud Apostrophicon ad defunctum Principem.
CVm peritura brevi flammis sit machina mundi;
Tu cadis heû, Princeps optime, mersus aquis!
Spes fueras Generis tristi sub fine dierum,
Quêis nimiùm Christi subdolus ille furit.
Iam Deus eripuit diro tua membra Draconi,
Dum locat in solio te meliore p
[...]li.
Eteostichon Nataliciorum optimae indolis Principis,
stylo antiquo apostrophicè adornatum.
NatVs eras IanI, FrIDerICe HenrICe, CaLenDIs
ArChI-PaLatIno RegIa steLLa thoro.
Aliud simile obitûs ejusdem.
SeptIMa te IanI ter qVIno sVstVLIt anno,
NaVfragIo PatrIs, frIgore pLena DIes.
Vltimum Vale optimo Principi.
Te manet alma quies; sed nos fera bella morantur:
Te polus exhilarat; nos dolor ipse premit.
Te favor ille Dei jam repleat omne per avum:
Nos etiam Super is inseret una Salus.
Hoc naufragio praeter alios pericrunt cum ipso Principe tres praecipuae dignitatis Viri, Cubicularij et Pocillatores Regij, Smilus de Hodiegowa, Illustris Familiae Baro Bohemus, variarum Linguarum peritissimus, Georgius Wilhelmus Berbistorfius, Equestris Ordinis alter Bohemus, et tertius Dn. Willerno, Nobilis Gallus.
FINIS.