/bede vita cuthberti/+
domino in domino dominorum dilectissimo johanni presbytero beda famulus+
 christi salutem/ dici non potest, dilectissime in christo domine, quan+
tum tua caritate afficiar tuaque, si fieri posset, praesentia semper de+
lecter, tuae quoque sanctae dulcedinis etiam inter longi itineris quod+
inire cupis angustias perenni memoriae stimulo compungar. unde tibi vel+
 ad memoriam meae devotionis vel ad tuae peregrinationis levamentum bea+
ti cuthberti episcopi, quae nuper versibus edidi gesta obtuli. absque u+
lla enim dubietate confido,  quod tanti viri comitatus multum felicitat+
is conferat. nam illius et maerentem dulcedo consolatur affabilis et de+
sidem compunctio fervens excitat et periclitantem intercessio firma def+
endit. scire autem debes, quod nequaquam omnia gesta illius exponere po+
tui cotidie namque et nova per reliquias eius aguntur et vetera noviter+
 ab his qui scire poterant indicantur. ex quibus unum est, quod in me i+
pso sicut jam tibi dixi, per linguae curationem, dum miracula eius cane+
rem, expertus sum. si vero vita comes fuerit et nostrae dispositioni su+
perna voluntas favendo annuerit, spero me in alio opere nonnulla ex his+
, quae praetermiseram, memoriae redditurum. obsecro, cum ad limina beat+
orum apostolorum deo protegente perveneris pro me intercedere memineris+
multa suis dominus fulgescere lumina saeclis/ donavit, tetricas humanae+
 noctis ut umbras/ lustraret divina poli de culmine flamma/ et licet ip+
se deo natus de lumine christus/ lux sit summa, deus sanctos quoque jur+
e lucernae/ ecclesiae rutilare dedit, quibus igne magistro/ sensibus in+
stet amor, sermonibus aestuet ardor;/ multifidos varium lichinos qui sp+
arsit in orbem,/ ut cunctum nova lux fidei face fusa sub axem/ omnia si+
dereis virtutibus arva repleret./  roma petri paulique jubar mirata gem+
ellum/ gaudet apostolicis semper victura tropheis./ ast asiae lucem ver+
bi serit ore johannes,/ hauserat e domini quae pectore mystica ructans.+
/ bartholomeus eoa volat per regna triumphans,/ indomitosque armis ling+
ua domat inclitus indos./ tu quoque niliacos componens, marce, furores/+
 sicca evangelicis satias de nubibus arva./ affrica cypriani dictis mer+
itisque refulget,/ spernere delicias fuso qui sanguine suasit./ pictavi+
s hilario multum radiata magistro/ discutit errorum vera jam luce teneb+
ras./ constantinopolim chrysostomus ille johannes/ aurato nitidae lustr+
at fulgore loquelae./ nec jam orbis contenta sinu trans aequora lampas/+
 spargitur effulgens, huiusque britannia consors/ temporibus genuit ful+
gur venerabile nostris,/ aurea qua cuthbertus agens per sidera vitam/ s+
candere celsa suis docuit jam passibus anglos./ hunc virtutis honor jam+
 primo a limine vitae/ aetheriumque decus signis comitatur apertis./ cu+
ius cuncta licet nequeam, tamen ultima malim/ commemorans operum vestig+
ia tangere versu,/ quis pateant interna sacrae fundamina mentis./  tu,+
rogo, summe, juva, donorum spiritus auctor,/ te sine nam digne fari tua+
 gratia nescit;/ flammivomisque soles dare qui nova famina linguis,/ mu+
nera da verbi linguae tua  dona canenti./ i. quomodo puer dei cuthbertu+
s per infantem sit praedicto/ episcopatu admonitus./  alma deo cari pri+
mo caelestis ab aevo/ vita micat famuli, lator quem muneris alti/ vera+
vocat christus speciali ad gaudia dono,/ aurivagasque feri pompas conte+
mnere saecli/ corque polo stabilire docet, quem denique dulci/ prima ma+
gisterio per tempora dirigit aevi,/ quandoque provectum sublimis ut inf+
erat astris./ forte vago gracilis dum gramine luderet aetas,/ intererat+
 vacuis simul indoles alma palaestris/ subque levi laetas sumpsit lucta+
mine palmas./ sed dominus digno puerilia sensa magistro/ correxit, tene+
ro nam de grege parvulus instans/ viribus admonuit dubiis ne fidere mal+
let/ et festina brevi consumere tempora luxu,/ sed stabilem domini ment+
em firmaret amore./ at puer infantis risit sacra famina, nolens/ octenn+
is trimum despectus habere magistrum./ qui gemit et luctu faciem perfun+
dit amaro./ solvitur in lacrimas ludus cunctique vicissim/ unius incert+
os satagunt abstergere fletus,/ nec valuere tamen solacia rapta novari.+
/ hunc pia complexum cuthbertus ad oscula mulcet,/ obsecrans siccare ge+
nas, doponere luctus;/ excipit et maesto justas de corde querelas:/ "qu+
id te, care, levi subdis per inania ludo,/ quem deus aetherio sublimis+
honore sacravit/ praeficiens populis, caeli quibus atria pandas?/ ingen+
uum  stadio numquid concurrere servis/ fas erit aut vulgi antistes simi+
labitur actis?/ linque tuis ergo tam dissona frivola fatis/ devotusque+
deo sacrum conjungere pectus."/ haec ait et pueri grandaevum in pectore+
 sensum/ spiritus instituit, cunctum comes almus in aevum./ nec mirum i+
nfantes mysteria pandere christi/ lactantumque sacer repleat si viscera+
 flatus,/ qui facit humanas asinam reboare loquelas./ ii. quomodo genu+
dolente claudus effectus sit et angelo/ medicante curatus/ parvulus int+
erea subiti discrimine morbi/ plectitur atque regit vestigia languida p+
ino./ cumque die quadam sub divo fessa locasset/ membra dolens solus mi+
tis puer, ecce, repente/ venit eques niveo venerandus tegmine nec non/+
gratia cornipedi similis, recubumque salutat,/ obsequium sibi ferre rog+
ans. cui talia reddit:/ "obsequiis nunc ipse tuis adsistere promtus/ ve+
llem, ni diro premeretur compede gressus;/ nam tumet ecce genu, nullis+
quod cura medentum/ tempore jam multo valuit mollire lagonis."/ desilit+
 hospes equo, palpat genu sedulus aegrum,/ sic fatus: "similae nitidam+
cum lacte farinam/ olla coquat pariter ferventis in igne culinae,/ hocq+
ue istum calido sanandus inunge tumorem."/ haec memorans conscendit equ+
um, quo venerat illo/ calle domum remeans. monitus medicina secuta est,+
/ agnovitque sacer medicum venisse superni/ judicis a solio, summo qui+
munere clausos/ restituit visus piscis de felle tobiae./ iii. quomodo v+
entis oratione mutatis rates oceano delapsas/ revocarit ad litus/ hinc+
sacra maiori firmatus robore corda/ celsithronum didicit precibus pulsa+
re tonantem./ est locus insignis fluvii super ostia tini,/ eximio iam t+
unc monachorum examine pollens;/ qui veherent dum ligna feri per terga+
fluenti,/ fluminis et venti subito feriuntur ab ictu./ quinque fuere ra+
tes, rapido quae gurgite cunctae/ oceani canum pronae labuntur in aequo+
r./ iamque oculis abstracta procul velut aliger undis/ mergulus innaret+
, paret per caerula puppis./ egreditur fraterna cohors et poplite flexo+
/ aethera suspiciunt vitam pacemque precantes./ servatur sed haec puero+
 victoria lecto,/ qui tum forte aliae iam stabat in obice ripae/ vulgus+
 et innumerum grandisque caterva ridentum-/ gaudia nam reprobis sunt tr+
istia fata proborum-/ "noxia" qui dixit "linquamus gaudia, fratres,/ co+
ndoleamus et his, quos verbera maesta fatigant,/ vel dominum potius, qu+
i flabra creavit et undas,/ oremus, dignetur iter donare salutis./ rust+
ica sed iustis dissentit turba suadelis./ ille genu flexo vultu mox pre+
sserat arva;/ mutantur venti, ratibusque in litora iactis/ erubuit laet+
um viso pro numine vulgus/ glorificatque deum, firmet qui vota suorum./+
 iv. quomodo cum pastoribus positis animam sancti aidani/ episcopi ad caelum+
aelum ferri ab angelis aspexerit./ haec inter teneros laetis dum collib1+
us agnos/ pasceret, ecce, vigil nocturnis cernit in hymnis/  ignea side+
reis fulgescere castra maniplis/ atque polis sanctam rutilae per gaudia+
 pompae/ ferre animam; sociisque, sopor quos presserat, infit:/ "heu mi+
seri, lento premimur qui pectora sumno/ cernere nec vigilum caelestia f+
acta meremur]/ pervigil en modico magnalia tempore crevi/ tanta dei: bi+
fores portae reserantur olympi,/ inditur  aetheriae felix qua spiritus+
aulae/ angelicis comitatus ovans qui sidera flammis/ transit et altithr+
onum gaudet modo visere regem./ antistes fuit iste, reor, plebisve sacr+
atae/ summus in arce nitens, comitum quem flammea tantis/ excipit aethr+
a choris lucisque ad limina vexit./ discite, pastores, vigili tutamine+
mandris/ insidias noctis furvosque cavere leones,/ vobis ut angelicae p+
ateant sacra carmina laudis/ bethleaque deum cernatis in arce potentem.+
/ haec memorans trepidas socio sub pectore laudes/ accendit. miranda fi+
des rerum: aidanus illo/ tempore decessit domini translatus ad aulam/ v+
. quomodo idem aidanus tempestatem nautis praedicens/ oleum, quo haec m+
itigaretur, dederit./ gesta sacerdotis huius veneranda per orbem/ et do+
ctrina nitet memori narranda relatu,/ tangere sed breviter exemplis suf+
ficit unum./ presbyter undisoni quidam vaga caerula ponti/ scandere ius+
sus, adit supplex oracula vatis/ seque suosque rogans precibus tutarier+
 almi./ antistes cui celsus ait: "petis aequor ut altum,/ obvius advers+
o insurget septentrio flatu;/ venti sed fremitus tempestatesque sonoras+
/ chrismate quod dederim promptim lenire memento."/ unguine tunc sumpto+
 nautae praepinguis olivae/ aequora conscendunt velique patentibus alis+
/ sulcabat medium puppis secura profundum,/ cum subito gravis instat hi+
ems, furit undique pontus,/ tardans abreptae vestigia coepta carinae./+
inmisso tandem pinguis medicamine guttae/ mansuefacta feros conponens u+
nda tumores/ pandit iter laetum. virtus sic una gemello/ effulget radio+
: dictis qui tristibus ante/ terruerat, prompto relevat solamine maesto+
s,/ quique prophetali praefatur mente futura,/ ipse elementa suis refre+
nat turbida jussis./ vi. quomodo cuthbertus iter faciens cibum caballo+
indice/ reppererit./ rursus casta deo cuthbertus pectora plenus,/ ingre+
diens itiner pluvio concluditur euro,/ frigora quaque volant, percurrit+
 sidera nimbus,/ divertitque rigens veteris sub tecta tabernae,/ condid+
erat pecorum quam sola per avia custos,/ parieti et adnectit quo venera+
t ipse caballum,/ expectansque udos dominum conponere flatus./ divinis+
horam dum sacrat laudibus almus,/ cernit equum subito ipsius decerpere+
morsu/ tecta casae, fenique fluunt in fasce cadentis/ missa pio iuveni+
summo convivia dono,/ qualia siccato meruisti gramine quondam,/ flammeu+
s aetherias, vates, qui scandis ad auras./ ergo sacer calidi panis carn+
isque superna/ iam dape pastus, agit grates positisque procellis/ carpi+
t iter gaudens, christo comitante, serenum./ vii. quomodo angelum hospi io susci
tio suscipiens dum panem quaerit/ ministrare terrenum, caelesti ab eode ri merue
m remunerari meruerit./ hinc maiora petens monachis hrypensibus almus/  itu, fac
corpore, mente, habitu, factisque adiungitur et mox/ ponitur hospitibus+
 famulus, iussoque libenter/ subditus obsequio, celsae de moenibus aula+
e/ cernere promeruit  gaudens et pascere civem./ hospitis hic habitu me+
diae sub tempore brumae/ advenit, vatisque humili de more receptus/ art+
us abluitur sacros, quique algida blando/ palmarum adclinis mulcet vest+
igia fotu;/ subnixusque rogat, dignetur ut usque morari/ defessus, laet+
is dapibus quo membra novetur,/ ne frigusque famesque nivosaque flabra+
decembris/ ingeminent itiner longo sub calle rigentis,/ qui matutinis a+
dvenerit algidus auris./ atque reluctantem summi per regna tonantis/ ad+
iurans, tandem sistitque famemque repellit;/ digreditur cupiens panem d+
eferre calentem,/ quod tantum hesternae superessent fragmina cenae./ co+
nvivam rediens quaerit, sed nulla viantis/ signa pedum niveo quoquam co+
nspexit in arvo./ interiora petens roseo nidore referta/ repperit haec,+
 mirum dictu, pariterque tuetur/ tres inibi e nitido fulgentes polline+
panes./ talia tum pavido cuthbertus pectore fatur:/ "cerno, quod aether+
ea descenderat hospes ab aula/ cognatisque levis se reddidit aliger ast+
ris,/ pascere, non pasci veniens et fercula portans,/ qualia non surgun+
t nostrae de germine messis,/ lilia nec candent nec sic rosa fulgida fl+
agrat/ nostraque mannifluo spernuntur mella sapore./ non haec ergo meus+
 tosto de viscere fornax,/ sed, paradise, tuus gignit sacra munera fruc+
tus./ nec mirum, nostras dives quod respuit escas,/ perpetuo vitae frui+
tur qui pane per aevum."/ saepe dehinc superum visu gustuque superni/ f+
arris et angelico meruit sermone potiri./ nam vir mente deo devotus et+
ore iucundus,/ sanctificos patrum domini sub laudibus actus/ commemorar+
e solens, proprios quoque saepius infert,/ egerit aethereo tantum quos+
teste triumphos./ viii. quomodo animalia maris, in quo pernox oraverat,+
 illi regresso/ praebuerint obsequium et frater, qui haec videbat, prae+
 timore/ languescens, eius sit oratione recreatus./ interea iuvenis sol+
itos nocturnus ad hymnos/ digreditur, lento quidam quem calle secutus/+
illius incertos studuit donoscere gressus./ ad mare deveniunt; collo te+
nus inditus undis/ marmoreo cuthbertus agit sub carmine noctem./ egredi+
tur ponto genibusque in litore fixis/ expandit geminas supplex ad sider+
a palmas./ tum maris ecce duo veniunt animalia fundo/ vatis et ante ped+
es fulva sternuntur harena;/ hinc gelidas villo flatuque foventia plant+
as/ aequoreum tergunt sancto de corpore frigus;/ supplice tum nutu sese+
 benedicier orant./ qui parens votis verbo dextraque ministris/ impendi+
t grates patriasque remittit ad undas/ ac matutino tectis se tempore re+
ddit./ haec comes ut vidit perculsus corda pavore,/ semianimem curvo fl+
atum trahit abditus antro./ at revoluta dies noctis cum pelleret umbras+
,/ aeger adest vati, supplex genibusque volutus/ se poscit domino prece+
 commendare profusa,/ inciderit maestam subito quod pondere noctem./ "n+
um nostrum e speculis" dixit "temptando latenter/ lustrabas itiner? sed+
 nunc donabitur error/ iam tibi poscenti, retices si visa, quousque/ de+
cedam mundo." summique exempla magistri/ exsequitur, misso renovans qui+
 lumine caecos/ praecipit auctorem reducis celare salutis./ tum prece l+
anguorem pellit culpamque relaxat./ inque dies meritis crescenti summa+
tonantis/ gratia testis adest, pandunt miracula mentem./ iamque prophet+
alis stellanti e culmine virtus/ candida praerutilo irradiat praecordia+
 flatu./ ix. quomodo nautis tempestate praeclusis serenum mare ad/ cert+
um diem praedixerit et orando cibos impetraverit./ pictorum interea pup+
pi defertur ad oras,/ sed reducem rigido tardant freta clausa decembre.+
/ nubila cum tonitrus cum              grando polique micantes/ cumque+
fames frigusque marisque pericla furentis/ externo trepidos quaterent s+
ub litore nautas,/ venerat alma dies, natus qua corpore signis/ enituit+
 christus caelorum gloria terris./ ille, ut erat placidus, blando sic p+
ectore fatur:/ "quid, rogo, tanta tenet nostras ignavia mentes,/ tam fe+
ra qui nullo scindamus vincula nisu? cernitis, aequoreo canescat ut agg+
ere tellus,/ aer aquas manet, glacies mare, nox tegat aethram;/ corda f+
ame tabent hominumque iuvamina desunt./ ergo deum restat precibus pulsa+
re supinis,/ rubra suis quondam pelagi qui limina pandit,/ nube domum,+
nimbo panem, dat pocula saxo,/ noctis et horriferas flamma duce discuti+
t umbras./ tanta dies praesens cuius de munera dono/ promeruit, qua ter+
na magi thesaura ferentes/ mortalem regemque deumque tuentur et orant;/+
 qua lavat ipse suo dominus baptismate mundum,/ clausa diu reserans cre+
dentibus aethera saeclis;/ dulcia qua fontis flagrant de gurgite vina/+
munere deque rubent domini per pocula lymphae./ sic quoque nostra deo r+
emeant duce prospera credo,/ illum si rogitans firmet fiducia pectus./+
haec ubi dicta, freti socios sub litore sistens,/ suerat ubi vigiles su+
pplex iam ducere noctes,/ ceu decisa videt piscis tria viscere frusta,/+
 et genibus dominum positis veneratus adorat/ laudibus accumulans fidei+
 venerabile donum/ et super ut vatis "convivia solibus" inquit/ "condit+
or aequavit, quibus actis, aequora placans/ navigero patrium nos calle+
reducet ad arvum"/ tum laribus torrent epulas, gratesque gerendo/ exhib+
ita triduo recreant dape caelitus artus,/ quae nova mellito testatur do+
na sapore./ iamque die quarto laeti cessantibus austris/ blanda salutif+
erum capiunt trans aequora portum./ x. quomodo iter faciens aquila mini+
stra viaticum et percepturum/ se esse praedixerit et perceperit./ inde+
sacerdotis meritoque graduque potitus,/ tendebat populos vitae renovare+
 fluentis./ forte viae comiti, sed praescius ipse futuri,/ "fare, sodal+
is", ait "quo fercula sumere mens sit."/ "haec et ego" dixit "dubio sub+
 pectore mecum;/ prandia non tulimus vasis, domus hospita non est,/ iei+
uni fessique itiner complere nequimus."/ respondit senior: "domino si f+
idere discas]/ providet ille dapes, vatem qui pascere corvos/ iussit; i+
am aspectas aquilam vaga flabra secantem?/ nos valet hac etiam omnipote+
ns satiare ministra."/ dumque iter inceptum peragunt, venere sub amnem,+
/ et volucrem rubro, quae celsa sub axe volarat,/ marmoris in ripa resi+
dere tuentur, at altus/ "cernis" ait vates "nostram super aequora serva+
m?/ curre, rogo, et dominus misit quae munera defer."/ attulit ast pisc+
em, medium secat atque ministrae/ parte famem pellit, firmant sua pecto+
ra parte./ utque viam superant, iussis limphisque salutis/ pandit iter+
populis caeli per regna vocandis./ xi. quomodo praedicans populis fanta+
sticum subito ignem/ diaboli et praeviderit venturum et venientem extin+
xerit./ tempore non alio pandens caelestia terris,/ impia iam pulchre l+
udibria prodidit anguis./ namque repente sacris inmiscet talia dictis:/+
 "panduntur quoties vobis mysteria regni,/ cor decet attentum sensusque+
 adhibere benignos,/ ne vaga pestiferi ludat vos aura chelydri,/ qui sa+
cra perversus conamina vertere nitens/ gaudet vel modica turbari nube f+
ideles,/ ut nos alloquio regis visuque superni/ abducat fallax vilis qu+
asi servulus hostis."/ hos inter monitus vacuo de fomite surgens/ vicin+
as rapit ignis edax sine viribus aedes,/ quaque faces volitant, ventus+
iuvat, it fragor astris./ exilit elusum trepido fantasmate vulgus/ fest+
inum ignivomis unda succurrere tectis./ nescia sed fusis fallacia ceder+
e limphis/ ipsa sui levitate perit patriasque sub umbras/ pompa redit v+
anusque vagis dolus abditur antris./ confusi rediere domum, veniamque p+
recantes/ exorant proni vatem, fragilesque superbi/ se gaudent agnosse+
dolos ac tela tyranni,/ spiritus extinxit sacri quae praescia virtus./+
xii. quomodo flammas domus cuiusdam ardentis oratione/ restinxerit./ qu+
in etiam veri flammis crepitantibus ignes/ arida deriperent tecti dum c+
ulmina quondam,/ incubuit precibus, ventosque laresque retorquens/ voce+
 pericla fugat, iuvenum quae dextra nequibat./ nec mirum vati fragilem+
cessisse caminum,/ igniferis satanae qui spicula torta pharetris/ aethe+
rio suerat umbone relidere christi./ xiii. qualiter daemonium ab uxore+
cuiusdam necdum adveniens/ eiecerit./ vir venit ad procerem trepidisque+
 precamina supplex/ vocibus ingeminat: "leti sub limine coniunx/ cara i+
acet, iam artus sensu fugiente regescunt,/ vita tremens tantum sub pect+
ore fervet anhelo./ mitte, precor, christi modo qui mysteria portet,/ s+
piritus ante fugax quam pallida membra relinquat."/ dumque parat iam va+
tis, iter quem mittat in istud-/ tempore namque fuit lindisfarnensis in+
 illo/ praepositus cellae- secreto numine discit/ non leti commune genu+
s, sed daemonis atri/ saevitiam miserae diris incumbere poenis./ se mag+
is exhibuit;  subeunt iter, ecce repente/ solvitur in lacrimas ductor e+
t pectore tristi/ sedulus horrescit, veniens ne vatis amatam/ dilectamq+
ue diu vesano corda furore/ pressam si cernat, priscae suspicio vitae/+
surgat et antiquam laedat nota improba famam,/ namque ministeriis assis+
tere sedula vatis/ consuerat bibulasque aures praepbere docenti./ ille+
pio tetricas relevat solamine curas:/ "quid gemis et taciti liquefactus+
 ab igne camini/ ablueris tristis iam pectoris indice limpha?/ anne put+
as, adeam carae cum tecta sodalis,/ illam posse capi nexu bachante chel+
ydri?/ vinci qui crebris solitus conflictibus, et nunc/ victrici fidei+
gladio superabitur hostis/ femina quin potius venientibus obvia nobis/+
istas excipiet sanae iam mentis habenas."/ dicta fiunt; venere domum, f+
ugit efferus anguis,/ occurrit mulier sospes dextraque prehendens/ fren+
a, rogat vatem descendere adireque tecta/ dignetur famulae, pandens nov+
a dona salutis,/ eius ad adventum fugiens ut cesserit hydros./ xiv. qua+
liter anachoresim meditatus apud lindisfarnenses/ monachos vixerit./ ta+
lia mirantum fragili ne laude supernae/ caelestisque exsors famae foret+
 abdita mavult/ secreti lustrare, deo qua teste valeret/ laudis ab huma+
nae liber munirier aura./ cumque sui primo iussis antistitis actus/ fra+
tribus exemplo virtutis pandere callem,/ fit monachis socius, quos lind+
isfarnea glauci/ insula clara maris refluis circumluit undis./ inque br+
evi quamplura nitens per signa coruscus/ erigit innumeros pulsis languo+
ribus aegros,/ hostis et atra crucis rutilo fugat arma tropheo,/ quae f+
acie quamvis absens sed pectore praesens/ conterit et foedo christi dom+
um ab hospite mundat./ internam quid enim coner describere vitam,/ quam+
 dulcis sermone gravisve sit actibus et quam/ accensam lacrimis acuarit+
 ad aethera mentem,/ cum decus externum puri sit pectoris index?/ xv. q+
ualem sibi in insula farne pulsis daemonibus habitationem/ fecerit./ ta+
ndem farne petit senior cupitisque potitus/ sedibus indigenas patria fu+
gat impiger atros./ illa prius nam horrens larvaribus insula flabris/ a+
rcebat humana minis consortia caecis./ quam domini mox servus adit, cru+
ce territus atrox/ turbo fugit per inane vagi quasi portio fumi./ ille+
serena tenens, pereunte tyrannide, regna/ terrestri aetheriam sacer agg+
ere condidit urbem/ atque humiles celsis statuit sub moenibus aedes,/ e+
 quibus astriferum tantum aspectare cacumen/ posset et a celso secretus+
 rege tueri./ haec et ut  in cunctis divina patesceret almi/ virtus, mi+
ssilibus firmavit moenia saxis/ vix quae bis terni cervice subire poten+
tes,/ ille sed asportans muris imponere solus/ suffeceret summi dextra+
comitante tonantis./ xvi. qualiter precibus aquam de arida produxerit,+
qui etiam/ bibendo quondam aquas in vinum convertit./ fontis inops fuer+
at locus hic, sed sanctus amoenam/ excutit insolita precibus dulcedine+
limpham./ haec sacri media cuthberti nata sub aula/ praebet adhuc cunct+
is suavem potantibus haustum./ nec mirum haec domini famulum potuisse m+
ereri,/ qui quondam, saliente sitim dum pelleret unda,/ in meracum lati+
ces valuit convertere nectar./ xvii. qualiter a messe quam sua manu ser+
uerat verbo volucres/ abegerit./ quique suis cupiens victum conquirere+
palmis/ incultum pertemptat humum proscindere ferro/ et sator edomitis+
 anni spem credere glebis./ dumque seges modico de semine surgeret ampl+
a/ tempus adest messis; rapidae sed forte volucres/ flaventes praedare+
senis nituntur  aristas./ talia qui placidus saevis praedonibus infit:/+
 "quid precor inlicito messem contingitis ausu,/ quae vestro sulcis non+
 est inserta labore?/ pauperies an vestra meam transcendit, ut istud/ i+
ncurvam merito falcem mittatis in aequor?/ quod si forte deus iubet his+
 instare rapinis,/ non veto; sin alias, vos finibus indite vestris."/ d+
ixerat, et cessit mox plumea turba nec ultra/ militis audebat domini ia+
m laedere iura,/ quin potius dulci pacis  quasi foedere nexum/ unanimem+
que sui generis redamabat amicum/ nam teneras ceu pastor oves hanc ipse+
 regebat./ xviii. quomodo corvi noxam quam viro dei intulerant precibus+
 et/ munere purgarint./ rescindunt corvi nigro sub crimine pactum/ effr+
inguntque  domus ruptoque e culmine culmos/ in propriae gaudent transfe+
rre cubilia prolis./ hos vatis cessare monet spretisque suadelis/ "hosp+
itium fratrum quid" ait "laceratis? abite/ huius et extorres patriae du+
rate per aevum]"/ dixerat et tristes abeunt, triduoque peracto/ alter a+
dest vati pedibusque volutus et alas/ lugubre sparsus veniam reditumque+
 precatur./ patrata qui pace redit sociumque revisit./ tandem ambo veni+
unt alacres adipemque suillam/ secum digna ferunt vati dona, unguine cu+
ius/ calciamenta pius mollire valeret et exin/ innocuo condunt illic su+
a tecta paratu./ quid fera praetumido cervice superbia ferves?/ cerne v+
iam corvi et caecum depone furorem,/ qui precibus noxam fletuque et mun+
ere purgat./ nec pudeat vitae volucrum de pectore formam/ sumere, cum m+
oneat sapientia: respice calles,/ quos formica terat, sensumque addisce+
 sagacem./ xix. qualiter eidem mare servierit/ quid referam aequoreas i+
usto famularier undas/ obsequiumque illis elementa impendere qui se/ im+
periis subdunt devota mente supernis?/ namque suis casulam structurus i+
bi usibus aptam,/ quam bases a ponti fulciret parte rogabat/ conveniens+
 operi fratres adducere lignum./ qui obliti rediere, maris sed proximus+
 aestus/ attulit et, mirum dictu, iam limine in ipso,/ quo fuerat corde+
 illius fundamina tecti/ pandere, deposuit, hominumque oblivia pontus/+
increpat et nautas sua concutit unda pudore./ xx. quomodo multis ad se+
venientibus monita dans salutis/ fragiles exposuerit antiqui hostis ins+
idias./ fama citat multos vatis pia quaerere dicta/ et bibulas adhibere+
 sonis caelestibus aures,/ quos varia cordis fessos a clade levaret./ m+
itis at ille sacro renovans solamine maestos/ gaudia summa poli cunctis+
 fluxosque caduci/ commemorat luxus saecli, variasque malignum/ tendere+
 decipulas, domini qua nudus amore/ labatur misere sensus, sed tela fid+
ei/ perrumpant vacuas nullo discrimine fraudes./ "me quoties" inquit "c+
elsa  de rupe nefandi/ praecipitem mittunt] quoties ad pectora saxa/ ac+
ta rotant] nullo noceor sed hostis ab ictu,/ credite, nec laesit summas+
 offensio plantas,/ nec modicus saltim tetigit praecordia terror./ nec+
quasi summa meae stupeatis culmina vitae,/ blanditias quod ego, luxu fa+
llente, superbas/ calce terens, domino cupiam secretus adesse./ artior+
est monachi quae semper subdita iussis/ vita sub imperio servit devota+
parenti/ excubiasque famemque preces manuumque laborem/ ad votum gauden+
t proni frenare regentis./ me quorum multos vitae per culmina novi/ per+
que prophetalis radios praeire sophiae,/ boisilus e quibus est, mailros+
i gloria coetus,/ quem totam memini quondam mihi pandere vitam,/ quae m+
e venturi restabat in ordine saecli/ unius et solum superat sententia v+
erbi,/ quam cuperem numquam faciat deus arbiter orbis."/ haec sacer aie+
bat, senior quia praescius ipsum/ pontificem altiloquo praedixerat ore+
futurum./ xxi. prophetia eiusdem de vita ecgfridi regis et episcopatu s+
uo./ dumque pium cuncti gauderent visere vatem/ eius et ortatu cordis c+
onponere fluctus,/ ecce alios inter signis sublimibus acta/ regia virgo+
 venit, regis quae sponsa perennis/ virgineos, paradise, tui sub gaudia+
 regni/ mater casta choros generat vatemque precatur,/ dignetur famulam+
 monitis firmare supernis./ annuit, et pelagi superato gurgite puppi/ p+
rogreditur, dictisque illam dum affatur amicis,/ femineis subito rogita+
t sic anxia curis:/ "iam claret meriti te prae fulgore nitentis/ praesc+
ia venturis intendere lumina saeclis./ dic ergo, adiuro summi per regna+
 tonantis,/ ecgfridus imperium quod sit recturus in aevum."/ vera cui d+
ubio pandit sermone prophetes/ "regna vocas longaeva virum, quae quamli+
bet annis/ centenis extenta, brevi claudentur in hora;/ et nihili unius+
 luxus reputabitur anni,/ mors ubi languentes diffunditur atra per artu+
s."/ quae gemit et lacrimis praesagia tristia deflens/ "quem, rogo, lin+
quet"  ait, "regni qui sceptra gubernet,/ cum fratre et nato careat?" c+
ui talia vatis:/ "cernis ut hoc pelagus late vaga regmina findant?/ for+
san et haec inter dominus sibi servat et huius/ qui regat imperii lectu+
s moderator habenas,/ ecgfridus utque tibi fratris nectatur amore."/ au+
det adhuc supplex virgo pulsare propheten:/ "o variis hominum finduntur+
 pectora curis]/ pars nacto gaudet mortalis culmine pompae,/ pars cupie+
ns gazas luxu populante fugaces/ pauperiem nullo deponit fine perennem.+
/ tu licet oblatum mundi contemnis honorem/ vilibus et mavis secretus c+
ondier antris,/ pontificis summi quam vis potiundus honore,/ quo nil no+
stra gerit merito sacratius aetas."/ "non ego", respondit, "dignum me t+
anta subire/ culmina iam fateor, domini sed dextera nullis/ effugitur c+
aeli terraeve marisve  latebris;/ qui si tanta gradus iubeat me pondera+
 ferre,/ credo brevi laxet, transacto et forte duorum/ curriculo annoru+
m absolvar rursumque adamatis/ gaudens secretis reddar. sed tu  quoque+
nostrum,/ aelffleda, conloquium perpes reticere memento,/ absolvar done+
c vinclis et carcere carnis."/ nec mora, veriloqui complentur in ordine+
 dicta./ ecclesiae iussis, precibus lacrimisque coactus/ vatis et ipse+
genas luctu perfusus amaro/ dulcibus extrahitur latebris populisque reg+
endis/ praeficitur, modio lateat ne tecta lucerna,/ sed iubar alticomum+
 domini diffundat in aedem./ ecclesiam gemino qui rexit episcopus anno/+
 et priscis properavit ovans se reddere lustris./ utque satisfieret vat+
is per singula dictis,/ sol magnum explevit solitis sub mensibus annum,+
/ pictorum infesto dum doncidit ecgfridus ense/ et nothus in regni frat+
er successit honorem,/ scottorum qui tum versatus in incola terris/ cae+
lestem intento spirabat corde sophiam,/ nam patriae fines et dulcia liq+
uerat arva,/ sedulus ut domini misteria disceret exul./ huius nunc tyri+
o venerabile pignus in ostro/ iure datas patrio sceptri iam tractat hab+
enas,/ utque novus iosia fideque animoque magis quam/ annis maturus, no+
strum regit inclitus orbem./ xxii. quomodo in episcopatu monasticam non+
 reliquerit vitam./ ergo sacerdotis summi fastigia nactus,/ mente manu+
fulget cuthbertus et ore coruscus/ commissosque greges precibus monitis+
que tuetur./ pauperibus qui dives, inops sibi, blandus amaris,/ in turb+
is monachus, neque enim vel tegmina sueta/ arida vel heremi mutari ferc+
ula curat./ virtutum titulis auget miracula mentis,/ quae lyrico liceat+
 cursim contingere plectro,/ ne potior lassis generet fastidia versus./+
 xxiii. uxorem comitis per presbyterum suum aqua benedicta sanavit./ do+
ctor ubique pius caelestia dona ministrans,/ per comitis tulit arva gra+
dus, quem languida coniunx/ tristabat perpessa luem loetoque propinquan+
s./ alma salutiferae cui vatis munera limphae/ presbytero famulante ded+
it tabemque removit,/ moxque illi obsequium praebebat femina sospes./ x+
xiv. puellam crismate perunctam a dolore capitis/ laterisque curavit./+
tempore non alio laterali tacta dolore/ virgo premebatur capitisque gra+
vidine fessa/ aegra diu gemuit; sacro quam crismate tinctam/ antistes r+
ediviva novat per dona salutis./ xxv. pane a viro dei benedicto sanatur+
 infirmus./ vir pater ipse domus morbo depressus acerbo/ cogit amicorum+
 suprema ad fata cohortes./ conveniunt plures; cui forte ibi protulit u+
nus,/ quem sibi quondam almi doctoris dextra roganti/ sacrarat dederatq+
ue pio pro munere, panem./ intingunt limphis, potandum suscipit aeger/+
moxque medellifero morbi cessere sub haustu/ laxatosque salus rediviva+
subintrat in artus./ xxvi. oblatum in itinere iuvenem moriturum oration+
e revocavit/ ad vitam./ iam commissa vigil dum lustrat ovilia pastor,/+
ecce iteris medio iuvenis torpentia lecto/ membra ferunt, aegre suspiri+
a saeva trahentis,/ utque iuvet miserum rogitant. qui protinus omnes/ e+
icit et precibus languentes impiger artus/ erigit et comitem sociis mir+
antibus addit./ xxvii. tempore  mortalitatis morientem puerum matri/ sa+
num restituit./ tempore quo pestis vastabat dira britannos,/ dona sacer+
 celsae dum spargit ubique salutis,/ ferre videt maestam nati moritura+
parentem/ funera seminecis; conpassus et ipse dolenti/ bassia dat puero+
 matremque affatur amaram:/ "linque metum lacrimasque, puer sanabitur i+
ste,/ et tua tota domus mortis hac sorte carebit."/ cuius dicta salus p+
uerique domusque secuta est./ xxviii. quod omnia gesta illius enumerari+
 non possint./ dicere quid coner, quae nullo edicere versu/ sufficiam,+
quoties languorum tabe peresos/ invalidosque potens iam verbo erexerit+
 artus,/ quotque focos febris sacra represserit unda,/  qualiter egesta+
s fontano e gurgite limphas/ fecerit in laetum vini transire saporem/ s+
pirituum quoties per devia fugerit horror/ cuthberti consueta minis se+
linquere fassus/ pectora et ignivomas baratri sub cogier umbras/ absent+
isque etiam poenis se plectier atris./ virtutesque sacri numero quid pr+
endere certem,/ tanta prophetalis quem gratia fulcit honoris,/ tam puro+
que poli qui pervolat aethera visu?/ xxix. interitum ecgfridi regis et+
militiae ipsius quem praedixerat/ futurum, in spiritu vidit absentem./+
pictorum interea premeret dum regna duello/ ecgfridus, atroces misero i+
am fine furores/ cedere mente vigil vatis prospexit, et ora/ perfusus l+
acrimis suspiria fundere crebra/ ingeminat nunc arva tremens nunc aethe+
ra cernens:/ "forsan" ait "noster confecto miles agone/ sortitur domino+
 decretum iudice finem"./ planius hunc rogitant eventum edicere pugnae;+
/ agnita qui dubia sic celat voce pericla:/ "cernite, filioli, novus ut+
 stupor aera turbet./ nam domini secreta latent archana nec ullus/ suff+
icit altithroni vestigia prendere regis."/ non multi fluxere dies, cum+
dira nefandam/ fama necem caneret plebis procerisque sub illa,/ confect+
am maerens qua  vatis dixerat, hora,/ absentem cernens quam creverat an+
te futuram,/ rectoris cum virgo rogans perquireret aevum./ xxx. quomodo+
 vir dei hereberhto anachoritae obitum suum prae/dixerit comitatumque i+
llius a domino precibus obtinuerit./ tunc venit hereberhtus, erat qui n+
exus amore/ praecipuo vati, illiusque per avia celsam/ edoctus monitis+
vitam secretus agebat,/ se cupiens solitis sacri firmarier horsis./ qui+
 dum sidereis verbi dovota vicissim/ corda rigant dapibus, cuthbertus t+
alia iungit:/ "hunc decet, hunc epulis et linguae ducere festis,/ frate+
r amate, diem, semper quia pectore nexos/ nos genitor rerum facie coniu+
nxit et ante/ visere nos tribuit loeti quam  iure resolvi./ idcircoque+
poli callis nunc ore petendus,/ toto nunc animo pulsanda est ianua vita+
e,/ dum licet aethereis succendere mutua flammis/ pectora, nam properan+
s loeti me tempus adurget."/ ille ubi percepit venerandi dicta propheta+
e,/ corruit, obsecrat, maeret, lacrimatur et infit:/ "me, rogo, ne linq+
uas, carique memento sodalis,/ aurea ne rutili penetres cum limina regn+
i,/ carnis ego tenear solus sub carcere clausus;/ dignius alta poli fam+
ulo comitatus adibis/ regna libens. ideo supplex deposce tonantem,/ ut,+
 parili terris premimur qui mortis in umbra,/ aeternae pariter lucis mi+
gremus ad oras."/ incubuit precibus vatis, sociumque gementem/ exorat s+
iccare genas, deponere fletus,/ se precis auditu domino miserante potit+
um./ quid morer? unius ambo sub lance diei/ decedunt mundo dominique fe+
runtur ad aulam./ longo sed torrens hereberhtus membra comino/ ignea de+
coctum tandem super aethera flatum/ emisit; credo flammis ut mundior il+
lis/ aequaret socium. iuncto qui sidera passu/ scandentes, iuncta merce+
de fruuntur in aevum./ xxxi. animam cuiusdam qui de arbore cadendo mort+
uus est ad/ caelum ferri conspexit/ sederat ad mensas, epulis sed pastu+
s olympi/ vatis ab humanis subito secernitur escis,/ concutit ossa pavo+
r, tremefactaque dextera cultrum/ linquit et attonito vibratur corda ti+
more./ aelffleda perquirit, quae forte adsederat illi,/ forte recens ve+
niat tanti quo causa tremoris./ "venerat angelicus" respondit "ab aethe+
re coetus,/ deque tuis secum praelecto milite castris/ aurea dulcisonis+
 remeabat ad astra triumphis."/ inquirit nomen. "cras mystica" dixit "a+
d altar/ obtulero cum sacra, mihi nomenque modusque,/ quo petit astra,+
tuis pandetur in ordine dictis."/ quae misso festina suos cursore per o+
mnes/ iam tandem mane ediscit vatique sacrandis/ intento votis precibus+
que renarrat ad aras:/ frondiferi quendam nemoris dum scanderet alta,/+
caederet ut pecori arboreo de pabula cono,/ deciduum membris animam pos+
uisse solutis,/ illoque humanis ablatum in tempore rebus,/ quo sacer ae+
therias raptum cernebat ad auras/xxii post duos annos episcopatus vitam+
 repetit solitariam./ ecclesiam gemino qui postquam sedulus anno/ ponti+
ficis de iure regit verbique fluentis/ vivida prata rigat, tanti venera+
ndus honoris/ linquere perstat onus heremique reclusus harena/ malebat+
satanae tetricis pulsarier armis,/ quam imperiti vacuos vulgi captare f+
avores,/ desidiam generat quia laus blandita clientum,/ perpetuis at lu+
cta beat perfecta coronis,/ maxime praesagi admonitus cum spiritus orsi+
s/ mortis adesse sibi gauderet tempus, et almam/ secretus cuperet mente+
m renovare, priusquam/ fluctivagis saecli curis defessus obiret./ xxxii+
i. quomodo languens in ipsa insula corpus suum poni praeceperit/ simul+
et de gloria postuma commemorans illius./ quem dilecta sacris reddit mo+
x insula muris,/ tangitur ingenito sensim pia membra dolore./ inque die+
s instans cum incresceret ossibus ardor,/ dulcibus egreditur castris so+
ciamque catervam/ quae fesso gaudebat ovans servire parenti,/ blandiloq+
uis studuit creber firmare suadelis/ "discite filioli, fragilis retinac+
ula saecli/ rumpere et aeternas animo iam condere gazas./ in dubio pend+
it contemptus honorque caducus/ stamine, quo discunt meritis  pia pecto+
ra iustis/ haudquaquam volucri sub tempore quaerere laudem,/ qua nemo l+
atebras clausi vel noscere cordis/ praevalte, inventis vel digna repend+
ere gestis,/ puro sed visu portam speculantia regni,/ quod dabit aether+
iae dignis rex inclitus aulae,/ condere oliviferis malunt sua lumina va+
sis./ en me sidereas animo spirasse supino/ iam stupuistis opes, sed pe+
ctoris abdita soli/ claustra patent domino, carnis quae pondere rupto/+
incipient certis iam credo patescere signis./ sed precor, insistens pul+
sat quia limina loetum,/ hos ut in his tumulo mandetis moenibus artus;/+
 spero, licet flabris gelidisve absumar in undis,/ obvius in puncto chr+
isto veniente resurgam."/ xxxiv. graviora se dicit in extremis superass+
e certamina./ talia dum senior socias iteraret in aures,/ praecipit ad+
tempus remeent; qui caerula puppi/ exsuperant fratrumque trahentes agmi+
na secum;/ quinque dies postquam  clausi ferventibus undis/ tardarant,+
tandem redeunt ac supplice fletu/ impetrant, cari secum genitoris ut ar+
tus/ condere iam liceat. vatis quibus et superaddit:/ "qui cupit altith+
ronum victor conscendere regnum,/ turpiter infecto devitet cedere bello+
,/ et magis extremi ne vi superatus agonis/ iam prope perceptis fraudet+
ur ab hoste coronis,/ qui longo nitens vacuare labore fideles/ ultima i+
am maiore quatit sub tempora pulsu./ denique me crebris primaevo a flor+
e  nefandus/ insidiis agitabat, et haec modo quinque dierum/ pugna dolo+
s superat transacti temporis omnes./ sed facile infandi christo duce te+
la repressi,/ cum nec parva cibi potusve alimenta darentur/ tabenti, li+
cet ista loco nec membra moverem./ vos quoque celsa precor servetis iur+
a perennes,/ caelestis patrum vobis quae regula cavit,/ ipse vel exigui+
s sueram quae promere dictis,/ dum sata, quae proceres summi seruere, r+
igarem./ quamlibet et rabidis adsurgat turbo procellis,/ omnia ferte fi+
de, regni vi quaeritur aula;/ fundatique petra gravibus ne cedite nimbi+
s,/ torrentum furias, aquilones temnite saevos;/ ultima iamque patris m+
aneat sententia cordi./ expedit istius patriae vos linquere fines/ limi+
te quam trepidos mentem deflectere ab illo,/ quem sacra divinis depinxi+
t littera chartis./ nec quia multorum cineres locus ille sepultet,/ aur+
ea flagranti peterent qui sidera cursu,/ vos favor aut vacuae temptet v+
aga gloria laudis;/ illi nam meritis gaudent super astra coronis./ haud+
 aliter nostris stadio nos currere plantis/ convenit, et propriis bravi+
um conprendere palmis./ nec loca propter homo merito venerabilis extat,+
/ sed locus ob homines extat venerabilis almos./ meque meae rogito nunc+
 indite moenibus urbis,/ instat enim tempus, carnis quo debita solvam./+
 xxxv./ quomodo ministrum suum a profluvio ventris/ sanaverit aegrotus.+
/ talibus attoniti lacrimant rogitantque gementes,/ saucia secretis con+
dat ne membra latebris,/ sed loeti et vitae confinia summa tenentem/ fr+
aterno coram relevet solamine flammam,/ vel sacra suscipiat saltim sub+
tecta ministrum,/ qui obsequio fragiles procuret sedulus artus./ his mo+
tus vertit dum lumina blanda per omnes,/ aspiciens fratrem, longa cui c+
lade gravato/ tabida marcebant exhausto vixcere membra,/ "hic, si vulti+
s", ait, "subeat mea tecta mihique/ labe sub hac fesso solamina praeste+
t amoris."/ qui vatem comitatus adit mox limina sacra,/ occurrens inopi+
na salus complectitur aegros/ depulso languore sinus;  dignumque saluti+
s/ cedere non ausos penetrare sub aedita morbos/ nec mora, sospes abit,+
 qui intraverat aeger, et illic/ presbyterum inmittit, digne cuthbertus+
 ut illo/ sidera teste petat, quo vitam teste regebat./ xxxvi. percepto+
 viatico inter verba orationis spiritum reddidit./ iamque soporata torp+
ebant omnia nocte,/ excubiis vigiles premeret dum farne tenebras,/ quaq+
ue preces resonant modulis, fremit insula psalmis./ vatis et ipse suae+
praegustans gaudia palmae/ aethereis expendit ovans sub laudibus umbras+
./ ast ubi flammicomos ardescens lucifer ortus/ attulit, ecce, sacer re+
sidens antistes ad altar/ pocula degustat vitae christique supinum/ san+
guine munit iter, vultusque ad sidera et almas/ sustollit gaudens palma+
s, animamque supernis/ laudibus intentam laetantibus indidit astris./ x+
xxvii. quomodo iuxta prophetiam psalmi, quem eo moriente canta/verant,+
lindisfarnenses sint inpugnati, sed domino iuvante/ protecti./ presbyte+
r egrediens vatis pia funera maestis/ depromit sociis, tum forte canent+
ibus humnum/ hunc querula sub laude: "deus nos, alme, repellens/ destru+
is iratus, salvasque misertus ab hoste/ arva moves turbasque potens, et+
 territa sanas./ propinasque tuis praetristia musta, sed hostis/ te duc+
e bella ruunt, tu noxia conprimis arma,/ libera ut electi potiantur luc+
e per aevum."/ indice tum flamma lindisfarnensibus illam/ qua vigil e s+
peculis pernox servaverat horam/ aethereas pandunt vatem penestrasse su+
b auras./ qui iam nocturnae tum forte sub ordine laudis/ ipsi etiam mir+
um eiusdem modulamine psalmi/ verbera maesta sequi domini pia dona cane+
bant./ nec suspecta diu tardant praesagia; nam mox/ vatis honorifico ma+
ndantur ut alma sepulchro/ altaris dextro sub condita marmore membra,/+
insistens aquilo niveis confisus in armis/ hinc atque hinc adeo lindisf+
arnea perosis/ tecta quatit flabris, ut nobilis illa parentum/ progenie+
s fesso titubaret stamine rerum,/ cedere iamque loco quam extrema subir+
e pericli/ eligeret. nec iam longum manet ira, sed almam/ eadberhtus re+
novat sedato turbine pacem,/ dispersosque sacrum revocat sub ovile bide+
ntes./ praescius et lyrico resonabat ut ordine psalmus,/ pontificale de+
cus plebisque instaurat honorem./ xxxviii. quomodo corpus ipsius post u+
ndecim sit annos sine/ corruptione repertum./ conspicuique sacer solio+
patris inditus heres/ undecimi postquam cursum transcenderat anni,/+
conplacuit cineres tumuli de sede beati/ elatos coram gremio levis inde+
ret arcae./ sed, canit ut psalmus, quia mors pretiosa piorum/ ante deum+
 renitet, calicem qui haurire salutis/ non trepidant celsi tutati nomin+
e regis,/ rursus et  ut summo resonat lyra mistica cantu:/ nec sanctum+
dabis, alte, tuum corrupta videre,/ aurea lucifluae pandis cui limina v+
itae,/ humanis divina nitent miracula membris,/ et domini celso fulget+
quae iure potestas,/ participi fidis donatur munere servis./ intemerata+
 sacro promuntur membra sepulcro/ nescia quam noxae, tam dirae inmunia+
labis./ nec durum ac rigidum saeva ceu morte gravatum,/ sed veluti plac+
idum capiunt dum pectora somnum,/ flexile iam tota corpus conpage videt+
ur./  nec minor eximiae renitebat gratia vestis/ incorrupta solo, sanct+
os quae texerat artus./ hanc findi placuit; medium pia membra receptant+
,/ servatur medium signi memorabilis index./ xxxix. quomodo corpus eadb+
erhti episcopi in tumulo viri dei/ ponentes, sarcofagum illius desuper+
posuerint./ eadberhtus postquam rerum miracula dignis/ laudibus extuler+
at, versu memorabar ut olim/ illius egregios referens antistitis actus,+
/ febribus excoquitur, placidumque ad sidera flatum/ emittens, patriam+
conscendit corpore sedem./ desuper at celsae splendor  conponitur arcae+
,/ inmortale  decus cohibens quae martyris almi/ praefulget mirum caele+
stibus inclita signis./ morborum fugiunt labes, furor impius atri/ daem+
onis absistit, vivensque solebat ut ante/ signorum monstrare iubar, mod+
o sic quoque passim/ spargitur et functos virtus miranda per artus./ xl+
. puer daemoniacus humo cui lavacrum corporis eius infusum/ est, in aqu+
a misso sanatur./ vir quidam nati, misero quem caeca furore/ daemonis i+
ra terens saevas effundere voces/ conpulit et proprios consumere morsib+
us artus,/ membra per almorum rogitans sacra busta ferebat./ reddere ne+
c petitam sancti voluere salutem,/ cuthberti potior virtus ut celsa mic+
aret./ tum pueri quidam fletus vagitumque perhorrens/ ad patris auxiliu+
m fidus concurrit amati./ noverat alma, sacri functos quae laverat artu+
s/ patroni quondam, terris ubi reddita limpha est./ inde rapit grandem+
modico de rupe salutem./ inmiscet latici, dictis sacraverat almis./ dat+
 potum puero, stridor mox cedit amarus./ nec mora, plena salus redit. i+
pse superna verenter/ munera conlaudat, laetoque per omnia passu/ cuthb+
erti conctis donum venerabile pandit./ xli. aegrotus ad tumulum eius or+
ando curatur./ alter morbigeni consumptus ab igne camini/ vix famulis m+
anibus sanctam deducitur alti/ martyris ad tumbam; genu ponens obsecrat+
, illis/ eripiat vinclis tanti vox alma patroni./ surgit et aetherei fi+
rmatus munere doni/ libera sospitibus ponit vestigia plantis,/ perque d+
ies priscae recipit iam dona salutis./ xlii. oculos quidam languentes o+
rario illius adtactos sanavit./ tegmina quin etiam consortia corporis a+
lmi/ munere participi medica virtute redundant./ lumina nam cuidam dolo+
r et caligo pererrans/ dum premeret, sancti accipiens oraria vatis/ his+
 orbes tangit geminos, reducemque saluti/ mox aperit callem venerandae+
gratia vestis./ xliii. paraliticus calciamentis eius sanatur./ ast aliu+
s, resoluta gravi cui pondere membra/ officiis iacuere suis deserta, cu+
ique/ inrita longaevos auxit medicina dolores,/ calciamenta, sacras tan+
dem quae martyris almi/ vestierant plantas, plantis circumdedit aegris.+
/ mox primas suavis tenebras mitescere somnus,/ serus enim celsae indue+
rat sacra dona medelae,/ fecit et interno firmatis robore nervis/ palpi+
tat alterno laeta inter somnia gressu,/ aequore deserti ludant ceu lito+
re pisces./ evigilans baculo redivivos erigit artus/ ac matutinas stand+
o persolvere laudes/ incipit et prisco solidatus membra vigore/+
<bede vita cuthberti - continued>+
(xliii. continued)  divinam conlaudat opem iustasque tonanti/ offert si+
dereo sanus pro munere grates./ xliv. quod tegmine parietis eius  infir+
mi curentur./ nec sanctum aetherio vacuatur munere tectum,/ quo sacer a+
stra petens corpus exsangue reliquit,/ nunc quoque sed solitam partitur+
 ubique medelam./ altaque mirentur, proles davitica, templi/ tecta tui+
gemmis quoniam stellantibus aethram/ aequiperent fulvisque micent redim+
ita figuris./ plus sed ego vatis humili sub domate mirer/ pelliculam, s+
anctus fragilem qua texerat anglum,/ ne pluvia aut boreae penetrabile f+
rigus adurens/ inrueret passim precibusque ardentia castis/ corda fatig+
aret; nec me sententia fallit./ namque opus hoc, salomon fulvo quod fec+
erat auro,/ chaldea petrarum obtexit, heu, flamma ruinis./ at sacra cut+
hberti appendit quae dextera vela,/ munere felgeldi patulum divisa per+
orbem/ latius ingenito fundunt medicamina doni/ clarescitque chalyps ly+
bico pretiosior auro/ pellis et eois praecellit fulgida gemmis./ tertiu+
s hic proceris servat nunc castra, beatum/ alta secuturus heres ad regn+
a parentem./ xlv. quantum aethelwaldus  successor viri dei virtutes sua+
s/ celare studuerit./ hos nam inter medius sociis non segnior almis,/ e+
thelwalde, sacras rexisti providus arces./ quem raro proprias aiunt vol+
uisse cuiquam/ pandere virtutes, torvive cruenta chelydri/ tela quibus+
victor confregerit obvius armis./ unde manet longum memorabilis illa be+
atis/ incaute prolapsa semel sententia labris./  forte sacer fidam moni+
tis caelestibus aurem/ dum rigat, accipit has socio de pectore voces:/+
"quae, rogo, causa, tuo toties quod ab ore fluentem/ perrumpant varient+
que silentia crebra loquelam/ et mediis statuat metas oblivio dictis?"/+
 cui responsa pius paucis ita reddidit heros:/ "hoc te, dulcis amor, fi+
xo memorique perennem/ corde tenere decet, studeat nisi quisque bidentu+
m/ funditus alloquiis avertere sedulus aures,/ non queat aethereas inte+
r dare verba catervas/ pandere nec laetis caeli concentibus aures."/ di+
xerat et trepido perculsus corda tremore/ singultu afficitur fervens ac+
 pectora pugnis/ casta ferit, tandemque gemens erumpit in istam/ perfus+
us lacrimis post maesta silentia vocem:/ "obsecro te supplex summi per+
sceptra tonantis,/ haec cunctis ut dicta tegas, moribunda quousque/ mem+
bra solo reddam gradiarque in calle parentum."/ sic sua summa sacer con+
clavibus abdere quamvis/ mallet, ab aethereo panduntur munera teste./ a+
t pia cuthbertus memorans saepe acta priorum,/ aetherea sub laude sui q+
uoque christus agonis/ ut fuerit socius, suerat subnectere paucis./ sic+
que duos vario iam munere spiritus idem/ lustravit per dona viros atque+
 aetheris alti/ tramite diviso regnum provexit ad unum./ xlvi. qualiter+
 anchorita felgeldus ibidem sit a vultus tumore/ mundatus./ ergo age, f+
elgeldus, largitor muneris almi,/ prima salutiferi ipse capit documenta+
 vigoris./ cui pridem facies informi tacta tumore est,/ squalens at rig+
ido dum solus in abditur antro,/ latior ingenito surgit de fomite flamm+
a,/ atque genas maculis livor respergit adurens./ qui nova pro veteri d+
um culmina pangeret aede,/ illud ovans fesso direptum a pariete velum/+
partiri docuit fide spes certa salutis,/ primaque dum limphis corrigia+
tinguitur almis,/ pervia cornigero pateat quo semita ferro/ exiliens la+
sciva sacro de gurgite gutta/ lumina respersit sancti vultumque rubente+
m./ ille citus dextra limphas abstergere curans/ miratur pestem stupefa+
ctus abisse foresque/ pandere iam reduci sana sub fronte medelae./ et n+
e forte putet mendum me dicere quisquam,/ teste deo dicam, quia presbyt+
er ista fidelis/ pandebat, vatis fidam cui fatus in aurem/ "en", inquit+
, "nosti, faciem quia presserat olim/ labes acerba meam, sed iam modo g+
ratia christi/ cuthberti meritis placavit tristia flagra./ mitte manum+
et tangens me dicere vera probato."/ clausus namque oculi non quibat ac+
umine cerni-/ fecerat et priscam, morbo fugiente, salutem/ adfore timpo+
ribus persensit ab aethere sanctis./ haec tibi, cunctorum largitor, chr+
iste, bonorum,/ dona tui obtulimus summo de munere doni/ magnaque praem+
odicis libantes gaudia dictis/ sanctorum attigimus certamina celsa tuor+
um,/ sperantes, illis exoratoribus ut tu,/ sidereo dignos qui iustus in+
 axe coronas,/ indignis mitis laxes vel debita nobis./ ultima sufficiun+
t illius in aedibus aulae/ praemia, qua cunctos tua visio, christe, bea+
bit,/ vita manens castis, lumenque salusque per aevum./  qed/+